Z osobistą pompą insulinową w podróży cz. II

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
admin. med.

Z osobistą pompą insulinową w podróży cz. II

Post autor: admin. med. »

Mgr pielęgniarstwa Teresa Benbenek-Klupa
DiabWay

Przeczytaj pierwszą część artykułu: Z osobistą pompą insulinową w podróży cz. I
Zmiana stref czasowych

Podróże ze zmianą stref czasowych są dla pacjentów chorych na cukrzycę zawsze dużym wyzwaniem. Nie ma jednego sprawdzonego schematu postępowania, który można by zalecić. Należy potraktować to zagadnienie bardzo indywidualnie, mając na uwadze takie okoliczności jak:
• w jakim kierunku odbywa się podróż (wschód czy zachód)
• jak duża jest różnica czasowa między aktualnym miejscem pobytu a miejscem docelowym
• jak długo będzie trwał pobyt w innej strefie czasowej
• na ile sposób odżywania w miejscu docelowym może wpłynąć na zmianę zapotrzebowania na insulinę.

Największą zaletą terapii z użyciem pompy u stosunku do terapii penem jest brak depozytu tkankowego insuliny i brak konieczności śledzenia, czy profile działania insulin nie nałożą się na siebie. Przy prawidłowo ustawionym wlewie podstawowym po zmianie stref czasowych w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na okres maksymalnych przepływów w bazie związany z objawem brzasku. Ważne jest także zwrócenie uwagi, czy nie zmienia się zapotrzebowanie na insulinę okołoposiłkową, czyli wskaźnik insulina / wymiennik węglowodanowy (WW).
Oto kilka praktycznych wskazówek dotyczących postępowania podczas podróży ze zmianą stref czasowych

• Zmiana czasu do 2–3 godzin

Można przestawić pompę wg czasu lokalnego4 lub pozostawić ustawienia zegara wg czasu polskiego (doświadczenia własne). Przestawienie rytmu hormonalnego w związku ze zmianą stref czasowych jest sprawą bardzo indywidualną, ale można przyjąć, że przy 2–3-godzinnej zmianie w czasie pacjent będzie funkcjonował tak, jakby w Polsce wstawał o 2–3 godziny wcześniej lub później. Rytm hormonalny nie ulegnie dramatycznemu przestawieniu, utrzymanie pracy pompy według czasu polskiego nie spowoduje gwałtownych wahnięć glikemii, zwłaszcza w nocy. Doświadczenie pacjentów uczy, że utrzymanie zegara w pompie wg czasu polskiego przynosi dobre rezultaty, jeżeli pobyt nie jest dłuższy niż 10–14 dni.

Podróż na wschód

W takiej sytuacji należy przesunąć ustawiania w opcji kalkulator bolusa dotyczące zarówno przedziałów czasowych, jak i wskaźników insulinowych, zwłaszcza w porze śniadania. Na przykład, przy podróży na wschód, gdzie różnica wynosi 2–3 godziny, pacjent – który będzie spożywał śniadanie o godzinie 7:00 (4–5 rano w Polsce), utrzymując pracę pompy według zegara polskiego – musi przesunąć przedział czasowy obejmujący wskaźnik insulina / WW na śniadanie o 2–3 godziny wcześniej niż miał ustawione. Mając na uwadze fakt, że spożycie i metabolizowanie śniadania przypadnie na godziny największej fizjologicznej porannej insulinooporności, może się okazać, że należy zwiększyć przelicznik insulina / WW na śniadanie i odstęp czasowy między podanym bolusem a rozpoczęciem posiłku. Wydaje się, że najbezpieczniejsze jest zaproponowanie pacjentowi najpierw przesunięcie porannego przedziału czasowego w ustawieniu kalkulatora bolusa na podstawie pomiarów glikemii, a w kolejnym dniu, jeżeli będzie taka potrzeba, zwiększenie przelicznika insulina / WW w porze śniadania.

Podróż na zachód

Podczas podróży na zachód ze zmianą czasu nie większą niż 2–3 godziny, pozostawiając pracę pompy według czasu polskiego, pacjent – wstając o godzinie 7 rano (9–10 czasu polskiego) – objaw brzasku praktycznie będzie miał już za sobą. Przy prawidłowo ustawionym wlewie podstawowym powinien „wstać z normoglikemią”. W tej sytuacji wskaźnik insulina / WW w porze śniadania może ulec zmniejszeniu, gdyż śniadanie prawdopodobnie wypadnie w porze fizjologicznego zmniejszonego zapotrzebowania na insulinę. Na podstawie pomiarów glikemii pacjent powinien zadecydować o ewentualnej modyfikacji wskaźników insulinowych.

• Zmiana czasu o 3–4 godziny4,7

Przestawić pompę najpierw o 2 godziny bliżej czasu lokalnego. Po 2 dniach przestawić pompę na czas lokalny. Cały czas należy mieć na uwadze zmiany we wskaźnikach insulinowych związanych z dawkowaniem bolusa, szczególnie insulina / WW.

• Zmiana czasu większa niż 4 godziny

Więcej problemu z dopasowaniem prawidłowej dawki insuliny we wlewie podstawowym i bolusach posiłkowych sprawiają podróże z większą niż 4 godziny różnicą w czasie. W takiej sytuacji należy oprócz różnicy czasowej wziąć pod uwagę, jak długo będzie trwał pobyt w innej strefie. Jest kilka sposobów postępowania w takiej sytuacji i pacjent powinien przedyskutować z lekarzem, który schemat będzie dla niego najbardziej komfortowy.
Oto możliwe schematy postępowania:

• Po wylądowaniu w miejscu docelowym od razu przestawić zegar w pompie na czas lokalny i na podstawie monitorowania glikemii dostosować dawki wlewu podstawowego i bolusów posiłkowych3,5.
• Przy krótkim pobycie nie dłuższym niż 7–10 dni utrzymać pracę pompy według czasu polskiego, zmodyfikować przedziały czasowe i wskaźniki insulinowe w opcji kalkulator bolusa.
• Przy pobycie dłuższym niż 10 dni, uwzględniając indywidualną adaptację do nowej strefy czasowej, kiedy jest wyraźna różnica między przepływami w godzinach porannych a pozostałą częścią doby, przesuwać ramy czasowe we wlewie bazalnym stopniowo w kolejnych dniach co 2 godziny3,4.
• W innym niż aktualnie stosowanym schemacie bazy (pompy mają możliwość zapisania w swojej pamięci kilku schematów bazy, pacjent ma więc wybór, z której bazy chce korzystać) zaprogramować wlew podstawowy o stałym przepływie – przepływ odpowiadający najmniejszemu zapotrzebowaniu w ciągu dnia4. Podawać dodatkowe bolusy korygujące na podstawie wartości glikemii. Po uregulowaniu biorytmu przestawić zegar na czas lokalny i powrócić do „ustawień bazy z Polski” lub zaprogramować odpowiednie, nowe dawki wlewu bazalngo.

Niezależnie od zastosowanej strategii należy często przeprowadzać pomiary glikemii (co najmniej 7 dziennie), a w przypadku podwyższonej wartości obniżać hiperglikemię za pomocą bolusów korekcyjnych. Przejściowo docelowa wartość glikemii musi być zwiększona, także przy programowaniu kalkulatora bolusa4. Podróż z istotną zmianą strefy czasowej jest dla pacjenta dużym stresem, okresowe zwiększenie wartości glikemii docelowej ma ochronić diabetyka przed hipoglikemią, niepożądaną zwłaszcza w takich okolicznościach.

Pacjent i zespół terapeutyczny powinni pamiętać, że im więcej błędów w ustawieniu bazy i wskaźników insulinowych i im mniejsze doświadczenie chorego w szacowaniu wartości posiłku, tym trudniej dopasować zapotrzebowanie na insulinę w czasie podróży i zmiany strefy czasowej. Bardzo pomocnym rozwiązaniem w dopracowaniu dawkowania insuliny zarówno we wlewie bazalnym, jak i bolusach posiłkowych jest korzystanie w opcji ciągłego monitorowania glikemii. Należy pamiętać, że na zmianę zapotrzebowania na insulinę będzie mieć także wpływ jetlag6,7.



źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post