Ból stopy,objawy i leczenie

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Ból stopy,objawy i leczenie

Post autor: admin. med. »

Na co dzień nie zwracamy istotnej uwagi na stopy. Traktujemy je czysto użytkowo, gdyż spełniają oczywistą i podstawową funkcję, jaką jest poruszanie się. A przecież pracują one - i to ciężko podczas każdego naszego kroku.
Stopy człowieka są elastycznym rusztowaniem zbudowanym z 26 kości i 33 stawów połączonych licznymi więzadłami, ścięgnami i mięśniami. Coraz częściej zgłaszają się do lekarzy pacjenci skarżący się na ból stóp, a przyczyny tej dolegliwości mogą być różnorodne. Prawidłowo ukształtowana stopa ma dwa łuki nazywane sklepieniem podłużnym i sklepieniem poprzecznym. Dzięki takiemu wysklepieniu chodząc nie obciążamy całej stopy, ale tylko trzy punkty podparcia tj. piętę, podstawę palucha i podstawę palca małego. Prawidłowe wysklepienie stopy warunkuje jej elastyczność, sprężystość i dobrą amortyzację wstrząsów i mikrourazów powstających w czasie chodzenia, biegania i skoków.


Płaskostopie

Dość często u dorosłych dochodzi do obniżenia sklepienia podłużnego stopy na skutek zmian zwyrodnieniowych w stawach stopy, w następstwie czego staje się ona płaska. Płaskostopie, nazywane potocznie platfusem, występuje zawsze obustronnie. Pacjent odczuwa wówczas bóle łydek i stóp, łatwo się męczy, a jego chód staje się ociężały i kołyszący. Zaburzenia statyki stóp mogą również oddziaływać niekorzystnie na kręgosłup i wywoływać bóle pleców. Zmiany zwyrodnieniowe stawów stóp mogą narastać, nasilając wraz z upływem czasu odczuwanie dolegliwości. W stanach zaawansowanych dochodzi do obrzęków na skutek zaburzeń w krążeniu krwi i bolesności stóp uniemożliwiającej chodzenie, stanów zapalnych stawów stóp oraz koślawienia paluchów. Płaskostopie u małych dzieci jest zjawiskiem fizjologicznym, a jeśli pojawia się w wieku młodocianym to jest następstwem niedomogi statycznej mięśni i więzadeł stopy.
Tak modne obecnie pantofle na wysokich obcasach, w których nogi wyglądają zgrabnie i szczupło, są niestety torturą dla stóp. Wysokie obcasy zmieniają niekorzystnie rozkład sił działających w rejonie łuku poprzecznego stopy. W efekcie rozwija się płaskostopie poprzeczne z charakterystycznym poszerzeniem przedniej części stopy, gdzie na podeszwie tworzą się bolesne modzele. Modzele to płaskie, żółtawe zgrubienia rogowe, które są formą obrony skóry przed nadmiernym i stałym uciskiem. Można je ostrożnie usuwać samemu, po wcześniejszym wymoczeniu stóp w wodzie, używając past zmiękczających i pumeksu albo opatrunków hydrokoloidowych. Nie wolno natomiast samodzielnie "bawić się" w chirurga przy użyciu nożyczek czy nawet skalpela. Grozi to skaleczeniem i zakażeniem skóry.

Aby skutecznie zapobiegać płaskostopiu należy regularne:
• ćwiczyć mięśnie stóp;
• dbać o ich higienę;
• nosić wygodne obuwie, w którym można swobodnie ruszać palcami.
Obcas powinien być niewysoki (3-5 cm). O pantoflach na szpilkach na co dzień lepiej jest zapomnieć, zostawiając je na szczególne okazje. W domu najkorzystniej jest nosić profilowane klapki. W czasie urlopu warto jak najwięcej chodzić boso po trawie lub piasku, gdyż jest to trening wzmacniający nasze stopy. Gdy już mamy płaskie stopy, pomocne są wkładki ortopedyczne, które podpierają sklepienie stopy i korygują je. Niestety poprzez ucisk na mięśnie stopy powodują ich osłabienie i wiotczenie, dlatego przy wkładkach obowiązkowa jest gimnastyka mięśni stóp. Przy dużych dolegliwościach niezbędne są robione na miarę buty ortopedyczne. W niektórych przypadkach wskazane może być leczenie operacyjne.


Paluchy koślawe
Kolejną przyczyną bólu stóp są paluchy koślawe. Istotą tego schorzenia jest podwichnięcie palucha w stawie paluchowo-śródstopnym i przesuwanie się go w stronę drugiego palca stopy. W przypadkach bardzo zaawansowanych paluch może w całości nadchodzić od góry na sąsiadujący drugi palec, a niekiedy palce przybierają kształty palców młoteczkowatych. Często po stronie wewnętrznej stopy poniżej palucha tworzy się bolesne wygórowanie zniekształcające zarysy stopy zwane kostką. Utworzone jest ono przez wystającą głowę pierwszej kości śródstopia i kaletkę maziową (torebkę wypełnioną płynem), która chroni kość przed przewlekłym uciskiem. Paluchy koślawe albo haluksy powstają w przypadku osłabienia struktur stopy związanego np. z płaskostopiem lub u osób noszących niewygodne obuwie. Z powodu paluchów koślawych w większości cierpią panie chodzące w butach na wysokim obcasie z wąskimi noskami.
Ból pojawia się w wyniku zapalenia wspomnianej wyżej kaletki maziowej i ucisku przez but. Aby stan zapalny ustąpił należy nosić wygodne, szerokie obuwie nie uciskające stopy, jak również można na "kostkę" przyklejać opatrunki hydrokoloidowe przyspieszające ustępowanie zapalenia kaletki i dolegliwości bólowych. W początkowym okresie haluksów pomocne są wkładki korygujące ustawienie palucha zakładane do chodzenia i do spania. Ważne jest również noszenie butów z szerokimi noskami. Jeśli z paluchami koślawymi współistnieje płaskostopie, to należy je również leczyć. Gdy stan jest zaawansowany często pozostaje tylko leczenie operacyjne haluksów.


Ostrogi piętowe
Dość często ostry ból stopy lokalizuje się w okolicy jednej lub obu pięt i pojawia się podczas chodzenia i stania, gdy ciężar ciała przenoszony jest na piętę. Jego przyczyną jest zapalenie rozścięgna podeszwowego (silnej blaszki ścięgnistej rozciągającej się na podeszwie stopy między guzem piętowym a palcami) i tkanki podskórnej w okolicy pięty drażnionych przez zmiany zwyrodnieniowe tworzące się na powierzchniach guza kości piętowej w postaci tzw. ostróg piętowych. Ostrogi te tworzą się na dolnej i górnej powierzchni tej kości lub czasem tylko na jednej z nich. Badaniem potwierdzającym rozpoznanie jest zdjęcie radiologiczne kości piętowej, na którym widać ostrogi czyli wyrośla kostne o kształcie podobnym do ptasiego dzioba. Leczenie jest zwykle zachowawcze. Zaleca się wkładki odciążające tę okolice stopy oraz zabiegi fizykalne. Zwykle po takim leczeniu dolegliwości ustępują. Zdarza się jednak, że po jakimś czasie ostrogi piętowe znów mogą dać znać o sobie.


Torbiel galaretowata
Niekiedy ból stopy wywołany jest przez podskórny guzek na górnej powierzchni stopy w okolicy stawu skokowego zwany ganglionem, czyli inaczej torbielą galaretowatą. Jest on utworzony przez niewielką ilość galaretowatej substancji nagromadzonej w torebce stawowej lub w osłonce ścięgna, co powoduje uwypuklanie się gangliona ponad skórę. Często zresztą ganglion jest już od dawna, a do lekarza sprowadza dopiero ból lub zauważalne powiększanie się gangliona. Zazwyczaj wielkość torbieli galaretowatej nie przekracza rozmiarów ziarna grochu. Gangliony częściej występują u kobiet niż u mężczyzn. Jeśli ganglion wywołuje dolegliwości bólowe lub jest problemem estetycznym, to kwalifikuje się do leczenia. W pierwszej kolejności torbiel jest nakłuwana w celu jej opróżnienia. Skuteczność tej metody wynosi 60-70 procent. Alternatywą jest leczenie chirurgiczne. Jednak torbiele galaretowate mają to do siebie, że mogą się pojawiać ponownie. Zdarza się też, że zanikają same.


Żylaki

Częstą przyczyną dyskomfortu w obrębie stóp jest przewlekła niewydolność żylna i żylaki. Zazwyczaj pierwszym objawem jest uczucie "ciężkości" nóg pojawiające się w ciągu lub pod koniec dnia. W bardziej zaawansowanych stadiach występują bóle nóg, pieczenie, kurcze stóp i łydek w czasie długiego stania oraz obrzęki stóp. Na skórze stóp można zaobserwować poszerzone żyłki przypominające czasem miotełki. Ponieważ na powstawanie żylaków kończyn dolnych duży wpływ ma nasz tryb życia, dlatego warto go zmodyfikować. Nie należy stać zbyt długo, ponieważ sprzyja to zastojowi krwi w kończynach dolnych.
Lepiej unikać wysokiej temperatury otoczenia związanej z np. gorącymi kąpielami, sauną, opalaniem, solarium, depilacją gorącym woskiem, ogrzewaniem podłogowym, bo rozszerza to naczynia żylne. Wpływ na tworzenie żylaków mają także otyłość i zbyt wysoka dawka hormonów zawartych w tabletkch antykoncepcyjnych. Aby zmniejszyć ryzko należy poświęcić czas na regularną aktywność ruchową, a także stosować na nogi zimne prysznice na koniec kąpieli. Nie można również zapominać o lekach poprawiających napięcie ścian naczyń żylnych. Są to preparaty oparte na wyciągu z kasztanowca, trokserutynie, diosminie i hesperydynie. Uczucie ciężkości nóg i obrzęki usuwają również żele zawierające heparynę.


Cukrzyca
Inną przyczyną bólu stóp może być cukrzyca. Pomimo coraz skuteczniejszego leczenia przeciwcukrzycowego, po kilku lub kilkunastu latach choroby mogą pojawić się pewne jej powikłania (zwłaszcza w kończynach dolnych) np. uszkodzenie drobnych naczyń krwionośnych lub uszkodzenia nerwów obwodowych. Uszkodzenie nerwów prowadzi do braku odczuwania doznanego zranienia, a gorsze krążenie krwi do spowolnienia procesów gojenia się rany. Chorzy na cukrzycę w razie uszkodzenia skóry stóp narażeni są na opóźnione leczenie ze względu na zaburzenia odczuwania bólu, a to prowadzi do łatwego zakażenia i bardzo bolesnego wtedy owrzodzenia. Leczenie owrzodzeń cukrzycowych stopy jest trudne i długotrwale.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post