Kongres ADA 2016: nowe trendy w insulinoterapii

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
Asystentka

Kongres ADA 2016: nowe trendy w insulinoterapii

Post autor: Asystentka »

dr n. med. Barbara Katra
Klinika Chorób Metabolicznych Collegium Medicum UJ, Kraków
Artykuł na podstawie: Heinemann L.: Smart-Insuline- kommen diese glukosesensitiven Insuline irgendwann wirklich?. Diabetes Congress-Report, 09.2016

Na tegorocznym kongresie Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologiczneg (ADA) odbyła się sesja poświęcona nowym opcjom w insulinoterapii. Przedstawiono wyniki dotychczasowych badań na temat tzw. inteligentnych insulin.

Podstawowym założeniem w poszukiwaniu inteligentnej insuliny jest prosta zasada oparta na poszukiwaniu substancji, która będzie działała jako glukosensor. Przy zwiększeniu stężenia insuliny we krwi glukosensor powoduje uwalnianie insuliny z depot w organizmie. Taka sztuczna trzustka, ale – bezprzyrządowa.
Założenia dotyczące stworzenia inteligentnej insuliny

– modyfikacje struktury łańcucha insuliny
– systemy kapsułkowe uwalniające insulinę na żądanie
– inne możliwości, np. nanotechnologia.
Polączenia insuliny z glukosensorami

Już w 1979 roku Michael Brownlee opisał połączenie insuliny z lecytyną.

Inną substancją, którą przyłączono do insuliny, była konkanawalina A – lektyna, pochodząca z fasoli. W wyniku zwiększenia stężenia glukozy konkanawalina A, łącząc się z glukozą, „uwalnia” insulinę. Ilość uwolnionej insuliny jest proporcjonalna do stężenia glukozy w otaczającym płynie. Zmniejszenie stężenia glukozy hamuje dalsze uwalnianie insuliny z połączenia z konkanawaliną A. Ten mechanizm stał się podstawą przedsięwzięcia pt.: Inteligentne komórki (Smart cells), stworzonego w 2003 roku, a przejętego przez firmę Merck US, która prowadzi kliniczne badania nad substancją oznaczoną MK-2640. Prowadzone obecnie 2 badania z tą substancją można śledzić na stronie clinicaltrials.gov. Mk-2640 jest podawana dożylnie, obecnie triale prowadzone są na osobach zdrowych i na chorych na cukrzycę typu 1. Do te pory nie ma publikacji na ten temat.

Kwas fenyloborowy (PBA) – to kolejna propozycja glukosensora połączonego z insuliną. Kwas fenyloborowy zmienia ładunek elektryczny insuliny. W 2015 roku opublikowano wyniki badania nad tak zmodyfikowaną insuliną oznaczoną jako Ins-PBA-X.

Istnieją też inne teorie dotyczące modyfikacji cząsteczki insuliny, tak aby działała jako glukosensor: zmiana budowy cząsteczki insuliny tak, aby w zależności od stężania glukozy w otaczającym płynie podlegała rozpadowi do izomerów (duże stężenie glukozy) lub agregacji (małe stężenie glukozy).

Inteligentna kapsułka (mikrosfera) to kolejny pomysł uwalniania insuliny w zależności od stężenia glukozy. Wynaleziono mikrożel, który zwiększa swoją objętość w sytuacji zwiększania stężenia glukozy, przez to zwiększa się średnica porów w mikrosferze i insulina jest uwalniania na zewnątrz. Obecnie poszukuje się substancji biologicznych, które mogłyby być w tym celu zastosowane. Takim kandydatem są polimery cukrowe. Zostały one użyte do wyprodukowania eksenatydu o przedłużonym uwalnianiu.

Badania trwają, ale nie ma konkretnych produktów na rynku farmaceutycznym odpowiadających inteligentnej insulinie. Niestety, chyba przyjdzie nam kilka lat jeszcze poczekać.
Wkrótce w naszym serwisie opublikujemy drugą część tekstu.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post