Liczba dawek szczepionki przeciwko Hib a szczepionki wysoce skojarzonych

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Liczba dawek szczepionki przeciwko Hib a szczepionki wysoce skojarzonych

Post autor: Asystentka »

dr n. med. Ilona Małecka
Katedra i Zakład Profilaktyki Zdrowotnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
Rozpoczynając szczepienia u dziecka po ukończeniu 6. miesiąca życia szczepionkami tzw. pojedynczymi (Act-Hib lub Hiberix), podajemy je w schemacie 2 + 1, a szczepiąc szczepionkami wysoce skojarzonymi (5 w 1), podajemy je w schemacie 3 dawki + 1 dawka uzupełniająca. Czy podanie „większej liczby” dawek szczepionki przeciwko H. influenzae przy szczepieniu szczepionkami wysoce skojarzonymi jest prawidłowe? Jaki to ma wpływ na dziecko? Jak szczepić dziecko, które rozpoczyna szczepienia >1. roku życia szczepionkami wysoce skojarzonymi?

Szczepienia przeciwko H. influenzae typu b (Hib) można realizować za pomocą preparatów nieskojarzonych lub tzw. wysoce skojarzonych (5- lub 6-składnikowych).

W przypadku dostępnych w Polsce preparatów nieskojarzonych liczba dawek w schemacie podstawowym zależy od wieku dziecka. Schemat szczepienia przeciwko Hib należy zatem dostosować do rodzaju wybranej szczepionki i wieku dziecka, w którym rozpoczyna się szczepienie.

Schemat szczepienia za pomocą każdego preparatu jest szczegółowo opisany w ChPL. Wybierając więc określony preparat, lekarz powinien stosować go zgodnie z zarejestrowanym schematem. Rozpoczynając realizację programu szczepień z wykorzystaniem preparatów wysoce skojarzonych w późniejszym okresie życia dziecka, na przykład w drugim półroczu życia, liczba dawek składnika Hib będzie większa niż przy zastosowaniu nieskojarzonego preparatu, ale jest to zgodne z zarejestrowanym schematem. Należy w tym miejscu przypomnieć, że schematy szczepień wypracowano na podstawie wyników wieloletnich badań klinicznych. W badaniach tych analizuje się immunologiczną odpowiedź na szczepionkę lub jej poszczególne składniki (w przypadku szczepionek skojarzonych). Drugim istotnym elementem jest profil bezpieczeństwa zarówno w odniesieniu do pojedynczej dawki, jak i całego schematu podstawowego.

U dzieci szczepionych preparatami 5-składnikowymi (DTPa-IPV-Hib) lub 6-składnikowymi (DTPa-IPV-Hib-HBV) obserwuje się nieco mniejsze stężenie przeciwciał przeciwko PRP (fosforan polirybozylorybitolu, antygen polisacharydowy otoczki Hib) niż u dzieci szczepionych pojedynczą szczepionką. Stężenie tych przeciwciał przekracza jednak wartość 1,0 mg/ml, co uznaje się za wystarczające do zabezpieczenia. Ponadto wyniki badań obserwacyjnych przeprowadzonych w krajach, gdzie tego typu szczepienia stosuje się od wielu lat, nie wskazują na zwiększenie zapadalności na infekcje wywołane przez Hib.

Nie zaleca się stosowania mieszanych schematów, czyli podawania w ramach cyklu podstawowego (a zwłaszcza pierwotnego!) szczepionek wysoce skojarzonych, a następnie szczepień DTP i IPV w celu zachowania mniejszej liczby dawek szczepienia przeciwko Hib. Dotyczy to oczywiście dzieci, u których program szczepień realizowany jest z opóźnieniem. Obecnie trudno jest to wykonać ze względu na brak na polskim rynku preparatów DTPa.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post