Czy leki obniżające ciśnienie tętnicze mogą powodować cukrzycy

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
Asystentka

Czy leki obniżające ciśnienie tętnicze mogą powodować cukrzycy

Post autor: Asystentka »

Porównanie wpływu leków hipotensyjnych na metabolizm, przedstawione podczas European Society of Cardiology, Rzym 2016 (ESC 2016).

Leczenie nadciśnienia tętniczego zarówno beta-blokerami i diuretykami tiazydowymi, jak i nowszymi środkami hipotensyjnymi w sposób wyraźny wpływa na redukcję częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zmniejszenie ogólnej śmiertelności. Efekt ten jest bezpośrednio związany ze stopniem redukcji ciśnienia tętniczego, pozostałe właściwości plejotropowe stosowanych leków wydają się pełnić mniejszą rolę w redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego.

Niektóre leki obniżające ciśnienie tętnicze mogą jednak powodować zaburzenia metaboliczne, już w latach 80. ubiegłego wieku znany był niekorzystny wpływ długotrwałej terapii tiazydami na zwiększenie ryzyka rozwoju cukrzycy. Leczenie nadciśnienia tętniczego zwykle kontynuowane jest przez całe życie chorych, należy więc uwzględniać potencjalny efekt podwyższonych wartości glikemii w całkowitym bilansie ryzyka i korzyści związanym z taką terapią.

Współcześnie prowadzone randomizowane badania dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego pozwoliły na ocenę ryzyka wystąpienia cukrzycy przy zastosowaniu różnego rodzaju leków hipotensyjnych. W badaniu ALLHAT oceniono ryzyko wystąpienia cukrzycy po czterech latach stosowania leczenia. Zastosowanie blokera kanałów wapniowych (amlodypina) związane było z niższym o 18% ryzykiem wystąpienia cukrzycy niż w przypadku stosowania pochodnej tiazydowej (chlortalidon), natomiast zastosowanie ACE inhibitora (lizynopryl) wiązało się aż z 43% mniejszym ryzykiem w porównaniu z tiazydami. Inne duże badania wykazały również redukcję ryzyka rozwoju cukrzycy w przypadku stosowania ramiprylu (redukcja o 33%) oraz kandesartanu (redukcja o 19%) w porównaniu z konwencjonalną terapią nadciśnienia tętniczego.

Podsumowując przeprowadzone badania dotyczące ryzyka rozwoju cukrzycy, zauważyć można przewagę obecnie stosowanych leków, przede wszystkim blokerów kanałów wapniowych, inhibitorów ACE oraz blokerów receptora dla angiotensyny, w porównaniu ze starszymi metodami obejmującymi beta-blokery i diuretyki tiazydowe. Efekt ten jest zależny głównie od dawki leku i należy go brać pod uwagę w leczeniu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i nieprawidłowymi wartościami glikemii.

Opracował lek. Kamil Jonas na podstawie: Ray K.K.: Prezentacja „Beta-blockers and diuretics are not neutral for metabolism”. European Society of Cardiology, Rzym 2016
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post