Skuteczność szczepionek przeciwko krztuścowi

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Skuteczność szczepionek przeciwko krztuścowi

Post autor: Asystentka »

Skuteczność szczepionek przeciwko krztuścowi w zapobieganiu zachorowaniom wywołanym przez szczepy niewytwarzające pertaktyny
Pertussis vaccine effectiveness in the setting of pertactin-deficient pertussis
Breakwell L. i wsp.
Pediatrics, 2016; 137 (5). pii: e20 153 973. doi: 10.1542/peds.2015–3973

Opracowały: lek. Iwona Rywczak, mgr Małgorzata Ściubisz

W badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono skuteczność rzeczywistą (efektywność) bezkomórkowych szczepionek przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi przeznaczonych dla różnych grup wiekowych w zapobieganiu zachorowaniom na krztusiec – DTPa u dzieci w wieku 4–10 lat oraz dTpa u nastolatków (11–19 lat). W analizach uwzględniono przypadki krztuśca zarejestrowane latach 2011–2013 w stanie Vermont. W 2012 roku, kiedy miała miejsce epidemia krztuśca, w stanie Vermont rutynowo wykonywano posiewy wszystkich próbek pobieranych od pacjentów, u których objawy wskazywały na krztusiec. Stwierdzono, że wśród chorych, dla których dostępne były izolaty bakterii, ponad 90% stanowiły szczepy niewytwarzające pertaktyny. Pertaktynę, białko błony zewnętrznej Bordetella pertussis, wykorzystuje się do produkcji szczepionek przeciwko krztuścowi.

W analizie efektywności DTPa uwzględniono 263 dzieci chorych na krztusiec i 726 dzieci z grupy kontrolnej. Spośród 85 próbek analizowanych pod kątem obecności pertaktyny w 83 przypadkach potwierdzono obecność szczepu pałeczki krztuśca niewytwarzającego tego białka. Ogólna skuteczność rzeczywista DTPa wyniosła 84% (95% CI: 58–94). W okresie 12 miesięcy od podania piątej dawki DTPa skuteczność wyniosła 90% (95% CI: 71–97) i zmniejszyła się do 68% (95% CI: 10–88) u dzieci, u których od szczepienia minęło 5–7 lat. Natomiast w analizie efektywności dTpa uwzględniono 372 chorych i 1090 osób z grupy kontrolnej. Przebadano 110 próbek, w 103 przypadkach stwierdzono obecność szczepu niewytwarzającego pertaktyny. Skuteczność rzeczywistą dTpa oszacowano na 70% (95% CI: 54–81). W okresie do 12 miesięcy od szczepienia dTpa wyniosła ona 76% (95% CI: 60–85), a po upływie 2–4 lat od szczepienia zmniejszyła się do 56% (95% CI: 16–77).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że bezkomórkowe szczepionki przeciwko krztuścowi zachowują swoją skuteczność w zapobieganiu zachorowaniom w populacjach, w których duży odsetek krążących bakterii nie wytwarza pertaktyny. Konieczne są dalsze badania w celu lepszego zrozumienia wpływu niewytwarzania pertaktyny na patogenezę krztuśca i odpowiedź immunologiczną gospodarza. Takie badania mogą być pomocne w opracowaniu nowych szczepionek przeciwko krztuścowi.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post