Skuteczność leczenia cukrzycy w podstawowej opiece zdrowia

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
Asystentka

Skuteczność leczenia cukrzycy w podstawowej opiece zdrowia

Post autor: Asystentka »

Dziś w Ministerstwie Zdrowia prezesi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce podpisali porozumienie o współpracy, dotyczące m.in. współdziałania w leczeniu pacjentów chorych na cukrzycę.

Konieczne są zmiany systemowe, nad którymi rozpoczęły się już prace w resorcie. Chodzi o ustawę o podstawowej opiece zdrowotnej. Mają one doprowadzić do zmian, które lekarzy POZ wyposażą w takie narzędzia, „które pozwolą rzeczywiście sprawować w większym zakresie, bardziej kompetentnie i bardziej efektywnie opiekę nad pacjentami z cukrzycą – mówił dziś prof. Adam Windak z Kolegium Lekarzy Rodzinnych przy okazji podpisania porozumienia między diabetologami i lekarzami rodzinnymi. Ale czy faktycznie lekarzom potrzebna jest ustawa, żeby skutecznie leczyć pacjentów?

Bardzo mnie cieszy ta inicjatywa dwóch naukowych towarzystw lekarskich: Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce – podkreślił dziś minister Konstanty Radziwiłł przy okazji podpisania porozumienia o współdziałaniu w leczeniu pacjentów chorych na cukrzycę. Dodał, że te grupy lekarzy mają ogromną rolę do odegrania w wykrywaniu i leczeniu cukrzycy. „Z całą pewnością to porozumienie sygnalizuje pewien kierunek, gdzie dla większości pacjentów – także pacjentów z cukrzycą, których jest ok. 3 mln w Polsce – lekarzem prowadzącym, sprawującym opiekę i koordynującym leczenie, powinien być lekarz podstawowej opieki zdrowotnej” – zaznaczył minister. Powinien to być wszechstronnie wykształcony, kompetentny lekarz, najlepiej ze specjalizacją z medycyny rodzinnej, który będzie m.in. podejmował decyzję, kiedy jest potrzebna konsultacja albo leczenie przez lekarza diabetologa, potrzebne szczególnie w przypadku cukrzycy powikłanej czy nietypowej. „Chorzy powinni być otoczeni adekwatną do ich potrzeb opieką” – przypomniał minister.

Wydaje się jednak, że już dziś lekarze rodzinni mają w rękach wystarczająco dużo narzędzi, żeby skutecznie opiekować się pacjentami z cukrzycą. Wprawdzie od 2015 roku nie ma już specjalnych wskaźników, dzięki którym do lekarzy POZ trafiały wyższe stawki za leczenie chorych na cukrzycę, ale za to znacząco wzrosła stawka kapitacyjna za leczenie wszystkich chorych. Poszerzony też został katalog badań diagnostycznych, które mogą być zlecona w POZ. Wszystko to po to, żeby lekarze mieli lepsze możliwości diagnozowania i leczenia pacjentów, a motywacyjny system naliczania stawki kapitacyjnej, miał ich dodatkowo zachęcać.

Dziś wprawdzie nie ma już mowy o systemie motywacyjnym w POZ. Został zlikwidowany na prośbę samych lekarzy rodzinnych. Ale do POZ trafiły kolejne pieniądze w postaci podwyższonych stawek kapitacyjnych, w tym na przykład za pacjentów w zaawansowanym wieku, u których problem cukrzycy występuje najczęściej. Lekarze mają więc środki na to by opiekować się takimi pacjentami, regularnie ich badać i monitorować stan ich zdrowia. A w razie konieczności wysyłać ich na konsultację ze specjalistą w dziedzinie diabetologii. Wydaje się, że nie potrzeba do tego wielkich zmian systemowych, a raczej odpowiedzialnego podejścia do leczenia pacjentów i wykorzystania narzędzi i środków, którymi już dziś dysponują lekarze rodzinni. I większości przypadków jest tak już dzisiaj. Lekarze pracujący w POZ są dobrze wykształceni i nie brakuje im zapału ani wiedzy do opieki nad „trudnymi” pacjentami. Nie czekają aż Ministerstwo Zdrowia wdroży do POZ budżet powierzony na leczenie specjalistyczne ani na podpisanie porozumienia z diabetologami. Po prostu zajmują się leczeniem pacjentów. Oczywiście zmiany organizacyjne są potrzebne. Mają ułatwić prace lekarzom, ukierunkować dalszy rozwój podstawowej opieki zdrowotnej czy zachęcić młodych medyków do pracy w POZ.

Kompetentny lekarz to niekoniecznie specjalista. Większość chorych na cukrzycę, szczególnie tych, którzy nie mają powikłań, którzy są na wczesnym etapie choroby może być prowadzona, leczona, przez lekarza rodzinnego. W przypadku wątpliwości lekarz rodzinny – i temu służy m.in. to porozumienie – ma zawsze możliwość zwrócenia się do specjalisty z prośbą o weryfikację efektów leczenia i ustalenie dalszego toku postępowania – mówił dziś konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii prof. dr hab. n. med. Krzysztof Strojek. A jego słowa potwierdzają tezę, że żadna ustawa nie sprawi, że pacjenci będą leczeni lepiej, skuteczniej czy szybciej. Ale mogą się do tego przyczynić sami lekarze.
Aleksandra Smolińska
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post