Metylofenidat w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruch

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
Asystentka

Metylofenidat w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruch

Post autor: Asystentka »

Metylofenidat w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci i młodzieży – przegląd systematyczny z metaanalizą


Omówienie artykułu: *Methylphenidate for attention-defi cit/hyperactivity disorder in children and adolescents: Cochrane systematic review with meta-analyses and trial sequential analyses of randomised clinical trials
O.J. Storebo, H. B. Krogh, E. Ramstad i wsp.
British Medical Journal, 2015; 351: h5203; doi: 10.1136/bmj.h5203

Opracowali: mgr Karolina Moćko, dr n. med. Rafał Jaeschke

Jak cytować: Storebo O.J., Krogh H.B., Ramstad E. i wsp.: Metylofenidat w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci i młodzieży – przegląd systematyczny z metaanalizą. Med. Prakt. Psychiatria, 2016; 3: 43–44

* Kryteria wyboru badań, opis procesu kwalifikacji oraz słownik podstawowych pojęć używanych w opisie badań klinicznych znajdują się na stronie internetowej Medycyny Praktycznej w zakładce Artykuły.

Skróty: ADHD (attention-deficit/hyperactivity disorder) – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

Wprowadzenie

Metylofenidat jest najczęściej zalecanym lekiem psychostymulującym u dzieci i młodzieży z ADHD. Wprawdzie znanych jest wiele badań na temat tego zagadnienia, jednak dostępnych jest bardzo niewiele rzetelnych przeglądów systematycznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania metylofenidatu w omawianej populacji klinicznej. Autorzy przedstawianej pracy podjęli próbę wypełnienia tej luki.

Pytanie kliniczne

Czy stosowanie metylofenidatu (w porównaniu z nieobjęciem leczenia lub ze stosowaniem placebo) jest skuteczne i bezpieczne w leczeniu dzieci i młodzieży ADHD?

Metodyka

Przegląd systematyczny z metaanalizą 185 RCT (38 RCT przeprowadzonych w układzie równoległym, 147 RCT przeprowadzonych w układzie naprzemiennym)

Dobór badań

Dokonano przeglądu baz danych: Cochrane, Medline, Embase, CINAHL, PsycINFO, ISI Conference Proceedings Citation Index, Science and Conference Proceedings Citation Index-Social Science & Humanities (Web of Science), ClincalTrials.gov i WHO’s International Clinical Trials Registry Platform za okres do lutego 2015 roku. Analizą objęto badania, w których porównano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania metylofenidatu z niepodjęciem leczenia albo z zastosowaniem placebo u dzieci i młodzieży z ADHD w wieku 3–18 lat (mała grupa chorych w wieku 19–21 lat w 2 RCT).

Interwencja

Chorych przypisywano losowo do grup, w których:
– stosowano metylofenidat,
– stosowano placebo,
– nie stosowano leczenia.

Punkty końcowe lub oceniane zmienne

– Główny: nasilenie objawów ADHD (zaburzenia koncentracji uwagi, nadruchliwość, impulsywność) oceniane przez nauczycieli
– dodatkowe: 1) poważne działania niepożądane, 2) inne działania niepożądane, 3) ogólna ocena zachowania (wg nauczycieli), 4) jakość życia
Definicje:
– Poważne działania niepożądane definiowano jako: powikłania prowadzące do zgonu lub stanu zagrożenia życia wymagające hospitalizacji lub jej przedłużenia, prowadzące do trwałej lub poważnej niepełnosprawności oraz każdy objaw zagrażający życiu lub wymagający podjęcia interwencji w celu zapobieżenia jego wystąpieniu
– Oceny ogólnego zachowania oraz jakości życia dokonywano za pomocą narzędzi psychometrycznych

Wyniki

Analizą objęto wyniki 185 badań, opublikowane w latach 1981–2013, w których udział wzięło 12 245 chorych: 511 uczestniczących w RCT przeprowadzonych w układzie równoległym oraz 7134 uczestniczących w RCT przeprowadzonych w układzie naprzemiennym.
Średni wiek badanych wynosił 9,7 roku.
Czas leczenia wynosił średnio 49 dni (w RCT przeprowadzonych w układzie równoległym) i średnio 14 dni (w RCT przeprowadzonych w układzie naprzemiennym).
W grupie leczonej metylofenidatem, w porównaniu z grupami, w których nie wdrożono leczenia albo stosowano placebo, stwierdzono (tab.):
– zmniejszenie nasilenia objawów ADHD (zaburzeń koncentracji uwagi, nadruchliwości, impulsywności) ocenianych przez nauczycieli,
– poprawę ogólnego zachowania ocenianego przez nauczycieli,
– poprawę jakości życia,
– większe ryzyko objawów niepożądanych innych niż poważne.
Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między grupami pod względem ryzyka poważnych objawów niepożądanych.

Ograniczenia wiarygodności badania

Spośród 185 RCT dużym ryzykiem błędu systematycznego obciążone było 179 (96,8%) badań; jakość danych naukowych (wg Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation) oceniano jako bardzo niską.
cd...mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post