ForumMedyczne.edu.pl

Lubelski konsultant wojewódzki ds. ginekologii przygotował rekomendacje dla pracowników szpitali, dotyczące postępowania w przypadku m.in. poronienia. Rekomendacje, które mają być wdrażane w przypadku „niekorzystnego zakończenia ciąży”, traktują między innymi o możliwości pochówku nawet tylko tkanek czy o wsparciu duchownego. Dane na ten temat mają być zbierane w ankiecie i dołączone do dokumentacji medycznej pacjentki. Po sześciu miesiącach zostanie przeprowadzona ewaluacja programu rekomendacji.

Rekomendacje składają się z kilku części, dotycząc okresu żałoby, możliwości ustalenia płci dziecka i ubiegania się o zasiłki. Autorzy proponują przeprowadzanie wśród pacjentek specjalnie przygotowanej ankiety, którą wypełnia personel medyczny. Ankieta zaczyna się od pytania: "Czy chciałaby Pani porozmawiać na temat tego co się wydarzyło?"

Dokument, który do lubelskich szpitali trafi najprawdopodobniej w tym miesiącu powstał z inicjatywy wojewody lubelskiego, Przemysława Czarnka (PiS).

– Do wojewody docierały nieformalne sygnały od rodziców. Widać było, że dla wielu osób takie kwestie są ważne. Stąd potraktowanie tej sprawy priorytetowo – wyjaśnia Radosław Brzózka, rzecznik wojewody.

Rekomendacje zostały opracowane przez lekarzy, psychologów i duchownego pod kierunkiem wojewódzkiego konsultanta w dziedzinie położnictwa i ginekologii dr. hab. n. med. Marka Gogacza.

Federacja zwraca uwagę na kilka kwestii związanych z rekomendacjami. Zgodnie z art. 36 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta pacjent (pacjentka) przebywający_a szpitalu ma prawo do opieki duszpasterskiej. W sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia lub zagrożenia życia szpital jest obowiązany umożliwić pacjentowi kontakt z duchownym jego wyznania. Indywidualne wypytywanie o konkretną potrzebę kontaktu z duchownym, w tym wypadku w sytuacji poronienia, która może być wielce niekomfortowa dla pacjentki, a pośrednio o czyjś światopogląd, jest naruszeniem prawa do prywatności i intymności. Wnioskujemy, że ankieta może mieć na celu stygmatyzację i wartościowanie cudzych wyborów aniżeli realną pomoc. Zwraca również uwagę użycie definicji „dziecka”, która nie we wszystkich przypadkach jest adekwatny.