Czy rutynowa płynoterapia w ostrej zatorowości płucnej przynosi korzyści?
Podsumowanie panelu dyskusyjnego A patient with pulmonary embolism and high pulmonary pressure: is anticoagulation enough? Rzym 2016 (ESC 2016).
Podstawą leczenia stabilnego hemodynamicznie pacjenta z ostrą zatorowością płucną jest antykoagulacja. Leczenie wspomagające obejmuje m.in. stosowanie tlenu i utrzymanie odpowiedniego bilansu płynów. Dotychczas nie ma silnych rekomendacji dotyczących rutynowego modyfikowania obciążenia wstępnego prawej komory. Możliwe interwencje obejmują płynoterapię dożylną (zwiększenie obciążenia wstępnego) lub zmniejszanie objętości wewnątrznaczyniowej za pomocą diuretyków (zmniejszanie obciążenia wstępnego).
U pacjentów z ostrą zatorowością płucną podawanie płynów w pewnym zakresie pozwala zwiększać rzut serca zgodnie z prawem Franka i Starlinga. Dożylny wlew 500 ml soli fizjologicznej powodował zwiększenie indeksu minutowego z 1,6 do 2,0 l/m2/min jednak kosztem zwiększenia średniego ciśnienia w prawym przedsionku (z 9 do 17 mm Hg) oraz średniego ciśnienia w tętnicy płucnej (z 31 do 35 mm Hg)1. Obciążenie płynami zgodnie z tą zasadą może doprowadzić do nadmiernego mechanicznego rozciągnięcie prawej komory oraz nasilenia jej obciążenia objętościowego i w efekcie niewydolności. Ternacle i wsp. retrospektywnie ocenili 70 stabilnych hemodynamicznie pacjentów z ostrą zatorowością płucną oraz powiększeniem prawej komory2. Spośród nich 40 pacjentów leczonych było furosemidem i.v. (78±42 mg w ciągu 24 h), a u 30 stosowano dożylną płynoterapię (1,6±0,9 l w ciągu 24 h). W grupie, która otrzymała furosemid, zaobserwowano istotne zmniejszenie stosunku wymiaru prawej do lewej komory (RV/LV), zwiększenie wartości skurczowego ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie wskaźnika wstrząsowego (shock index). Zależności te nie występowały w grupie obciążonej płynami, wręcz notowano trend odwrotny we wszystkich mierzonych parametrach.
Dotychczas jednak jakość dostępnych danych była zbyt niska, aby rekomendować rutynowe stosowanie diuretyków pętlowych. W celu rozstrzygnięcia tego problemu klinicznego grupa Galleta w 2015 r. rozpoczęła randomizowane badanie DiPER oceniające skuteczność diuretyków pętlowych w porównaniu z placebo. Aktualnie do badania nadal rekrutowani są pacjenci, a planowane zakończenie szacowane jest na grudzień 2017 r.
Opracował lek Marcin Waligóra na podstawie panelu dyskusyjnego: A patient with pulmonary embolism and high pulmonary pressure: is anticoagulation enough? źródło: mp.pl
Czy rutynowa płynoterapia w ostrej zatorowości płucnej przyn
-
- Podobne tematy
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Ostatni post
-
-
Wykluczenie zatorowości płucnej
autor: Asystentka » 10 sty 2017, o 18:00 » w Co ciekawego w świecie służby zdrowia - 0 Odpowiedzi
- 813 Odsłony
-
Ostatni post autor: Asystentka
10 sty 2017, o 18:00
-
-
-
Chory z epizodem zatorowości płucnej dużego ryzyka
autor: admin. med. » 8 wrz 2016, o 09:55 » w Internista. Lekarz chorób wewnętrznych. Schorzenia inne - 0 Odpowiedzi
- 1031 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
8 wrz 2016, o 09:55
-
-
-
Czy leczenie zatorowości płucnej jest możliwe w warunkach domowych
autor: admin. med. » 26 sie 2016, o 07:49 » w Internista. Lekarz chorób wewnętrznych. Schorzenia inne - 0 Odpowiedzi
- 965 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
26 sie 2016, o 07:49
-
-
-
Czy choroby autoimmunologiczne zwiększają ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej
autor: admin. med. » 18 sie 2016, o 07:40 » w Neurologia – Psychiatria - Psychologia - 0 Odpowiedzi
- 1132 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
18 sie 2016, o 07:40
-
-
-
Jak nowy sposób oceny rokowania w zatorowości płucnej wpływa na zmianę zasad postępowania z chorymi
autor: admin. med. » 22 mar 2016, o 09:20 » w Internista. Lekarz chorób wewnętrznych. Schorzenia inne - 0 Odpowiedzi
- 935 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
22 mar 2016, o 09:20
-