Endoproteza całkowita stawu biodrowego

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
Asystentka

Endoproteza całkowita stawu biodrowego

Post autor: Asystentka »

Endoprotezoplastyka (alloplastyka) całkowita stawu biodrowego, jest zabiegiem operacyjnym polegającym na wymianie stawu biodrowego na części sztuczne. W Polsce przeprowadza się ok. 48 tys. takich zabiegów rocznie. Najczęściej poddawane mu są osoby, u których choroba zwyrodnieniowa niszczy staw biodrowy i powoduje przewlekłe dolegliwości bólowe.

Główną cechą endoprotezy całkowitej jest fakt, że wszystkie części składające się na staw biodrowy zostają wymienione na tzw.implanty. Jest to: panewka (będąca fragmentem kości miedniczej) oraz głowa (która jest górnym końcem kości udowej) mocowana na trzpieniu umieszczanym w trzonie kości.
Wyróżnia się 3 rodzaje endoprotezoplastyk całkowitych biodra:

cementowa – składowe protezy mocowane są w kości za pomocą kleju kostnego, tzw. cementu kostnego. Zazwyczaj stosowana u osób starszych i/lub cierpiących na osteoporozę, u których system kostno-stawowy jest osłabiony

bezcementowa – składowe protezy umieszczane są w kościach na wcisk metodą „press-fit”, poprzez wklinowanie lub wkręcenie, czyli przez bezpośrednie dopasowanie protezy do kości. Elementy mają porowatą powierzchnię, dzięki temu z czasem tkanka kostna wrasta się w strukturę endoprotezy. Stosowane u osób młodszych, z dobrą jakością tkanki kostnej

hybrydowa – połączenie obu technik (np. trzpień z głową– metodą cementową, panewka – bezcementową lub na odwrót)

Materiały, z których wykonywane są implanty to mieszanki stali obojętnej dla organizmu człowieka. Do niedawna stosowany był przede wszystkim stop kobaltu, chromu, wanadu i niklu. Obecnie coraz częściej wprowadzane są protezy tytanowe oraz cyrkonowe, które przez niską zawartość niklu mogą być wykorzystywane u pacjentów uczulonych na metal.
Jak wygląda zabieg wszczepienia endoprotezy biodra

Zabieg wymiany stawu biodrowego trwa od 1 do 1,5 godziny. Usuwane i czyszczone są zniszczone powierzchnie stawowe panewki i głowy kości udowej. Następnie w trzonie kości udowej wiercony jest kanał, w którym osadzony będzie trzpień protezy. W zależności od wiązania kostnego (z cementem lub bez), składowe endprotezy mocowane są w kościach i prawidłowo centrowane. Zabieg kończy się zeszyciem tkanek i umieszczeniem drenu, który będzie odprowadzał zbierającą się krew. Średnia przeżywalność endoprotezy wynosi 15 lat.

Pacjenci po endoprotezoplastyce cementowej mogą cześciowo obciążać operowaną kończynę praktycznie od razu po zabiegu, chodząc o kulach lub przy pomocy balkonika. Ci, u których zastosowano technikę bezcementową lub hybrydową powinni unikać obciążania operowanej strony przez okres 6-8 tygodni od operacji.

Alloplastyka stawu biodrowego jest poważnym zabiegiem operacyjnym. Aby nauczyć się prawidłowo funkcjonować i ćwiczyć po operacji, pacjent powinien współpracować z fizjoterapeutą, który nauczy go jak dbać o nowe biodro oraz bezpiecznie i prawidłowowo wykonywać ćwiczenia.
Endoprotezoplastyka stawu biodrowego w Polsce i zagranicą

W Polsce na wymianę stawu biodrowego w ramach NFZ pacjenci czekają nawet do 3 lat. W związku z tym coraz częściej decydują się na formę prywatną. Koszty w zależności od kliniki, formy zabiegu oraz materiału endoprotezy wynoszą od 12 tys. do 30 tys. zł. Wg magazynu Health Economics średnie ceny totalnej endoprotezoplastyki biodra w Polsce i na Węgrzech są co najmniej o połowę niższe niż w innych europejskich krajach (Wielka Brytania, Niemcy). W naszym kraju mamy bardzo dobrze wyształconą kadrę medyczną, a techniki i materiały używane w endoprotezoplastyce nie odbiegją od norm światowych. Dlatego coraz liczniejszą grupę pacjentów w klinikach ortopedycznych stanowią klienci zagraniczni.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post