Zapobieganie ciężkim epizodom świszczącego oddechu u dzieci

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Zapobieganie ciężkim epizodom świszczącego oddechu u dzieci

Post autor: Asystentka »

Zapobieganie ciężkim epizodom świszczącego oddechu u dzieci z nawracającymi świstami wydechowymi – metaanaliza
Omówienie artykułu*: Kaiser S.V. i wsp.: Preventing exacerbations in preschoolers with recurrent wheeze: a meta-analysis. Pediatrics, 2016; 137: e20 154 496

Opracował lek. Maciej Kołodziej
Konsultował prof. dr hab. n. med. Grzegorz Lis

Skróty: CI* – przedział ufności, GKSw – glikokortykosteroidy wziewne, NNT* – number needed to treat, RR* – ryzyko względne

* Kryteria wyboru badań, opis procesu kwalifikacji oraz słownik podstawowych pojęć używanych w opisie badań klinicznych znajdują się na stronie internetowej Medycyny Praktycznej w zakładce Artykuły ( mp.pl).

Metodyka: przegląd systematyczny z metaanalizą badań z randomizacją (22); przeszukano 3 elektroniczne bazy publikacji medycznych za okres do lutego 2015 roku
Populacja: 4550 dzieci w wieku ≤6 lat chorych na astmę lub z nawracającymi epizodami świstów wydechowych (zdefiniowanymi jako ≥2 epizody w ostatnim roku)
Interwencja: przewlekłe stosowanie GKSw (budezonid 0,4 mg/24 h lub flutikazon 0,2 mg/24 h, lub beklometazon 0,15 mg/24 h, lub cyklezonid 0,16 mg/24 h, lub flucynolon 40 µg/kg mc./24 h) w stałej dobowej dawce lub stosowanie doraźne (budezonid 1,6–2 mg/24 h lub flutikazon 1,5 mg/24 h, beklometazon 2,3 mg/24 h)
Kontrola: placebo lub montelukast
Wyniki: W przeprowadzonej analizie wykazano, że (p. tab.):
1) u dzieci z nawracającymi epizodami świstów wydechowych:

podawanie GKSw w stałej dobowej dawce, w porównaniu z placebo, zmniejsza o 30% ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świstów wydechowych (stan wymagający podania GSK doustnie lub dożylnie)
podawanie GKSw doraźnie, w porównaniu z placebo, zmniejsza o 36% ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świstów wydechowych
ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świstów wydechowych jest podobne u dzieci otrzymujących GKSw w stałej dobowej dawce, w porównaniu z otrzymującymi GKSw doraźnie

2) u dzieci chorych na astmę epizodyczną (objawy przez ≤2 dni/tydzień, bez nocnych przebudzeń, stosowanie krótko działających ß2-mimetyków przez ≤2 dni/tydzień, bez ograniczenia aktywności życiowej) lub u dzieci z obturacją w przebiegu zakażenia wirusowego:

podawanie GKSw doraźnie, w porównaniu z placebo, zmniejsza o 35% ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świszczącego oddechu

3) u dzieci chorych na astmę przewlekłą (objawy przez >2 dni/tydzień, wybudzenia nocne 1–2/miesiąc, stosowanie krótko działających ß2-mimetyków przez >2 dni/tydzień oraz nieznaczne ograniczenie aktywności życiowej):

podawanie GKSw w stałej dobowej dawce, w porównaniu z placebo, zmniejsza o 44% ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świszczącego oddechu
podawanie GKSw w stałej dobowej dawce, w porównaniu z montelukastem, zmniejsza o 41% ryzyko wystąpienia ciężkiego epizodu świstów wydechowych. więcej: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post