Jaka jest różnica między - zanokcica paznokciowa a zastrzał

Choroby skóry, włosów, paznokci, nowotwory (czerniak złośliwy, rumień guzowaty)
Chorób, przenoszone drogą płciową,HIV
Asystentka

Jaka jest różnica między - zanokcica paznokciowa a zastrzał

Post autor: Asystentka »

Budowa paznokcia:
Płytka paznokciowa - jest to twarda blaszka, którą potocznie nazywamy paznokciem. Składa się z dwóch warstw, górnej i dolnej. Obie części mają odmienny układ komórek, rozrastających się z różną szybkością.
Obłączek - jest nim białawy półksiężyc u dołu płytki paznokciowej, widoczny nie na każdym palcu. Paznokieć wyrasta z małego obszaru żywej tkanki u podstawy płytki paznokciowej, tak zwanego korzenia. Jest to najważniejsza część paznokcia. Obłączek stanowi końcowy element korzenia i widoczną część żywego paznokcia. Reszta płytki składa się z martwych komórek.
Wały paznokcia, boczny i tylny-określenie to odnosi się do skóry okalającej płytkę paznokciową. Skóra ta tworzy fałd - nie kończy się przy płytce paznokciowej, lecz zachodzi pod spód i obejmuje wyrastający paznokieć. Wzmacnia i zabezpiecza okolice paznokcia.
Skórka - Wąski pasek fałdu skórnego, który zdaje się urywać u podstawy płytki paznokciowej. Czasem bywa nazywany obrąbkiem naskórkowym paznokcia.
Obrąbek naskórkowy paznokcia-w rzeczywistości rozpościera się on pod skórką. Jest to warstwa bezbarwnej złuszczającej się skóry, która przylega do grzbietu płytki paznokciowej.
Brzeg wolny - część paznokcia rosnąca poza opuszką palca.
Obrąbek naskórkowy podpaznokciowy- tkanka ta tworzy pod wolnym brzegiem paznokcia wodoszczelne zabezpieczenie, chroniące macierz paznokcia przed infekcją.

Zanokcica.

Należy do zakażeń tkanek budujących osadzenie paznokcia i rozwija się tuż przy jego podstawie. Początkowo obejmuje okolicę pod obrąbkiem naskórkowym lub też między macierzą paznokcia, a samym paznokciem. W cięższych przypadkach zakażenie umiejscawia się między macierzą a paliczkiem.
Zmiany zapalne w otoczeniu paznokcia pochodzenia bakteryjnego (najczęściej wywołują ją bakterie - gronkowce, paciorkowce). Przyczyną zanokcicy przewlekłej są zakażenia grzybicze (drożdżaki). Często zanokcica powstaje w wyniku urazu opuszki palca, przy naderwaniu paznokcia, zdarza się często u osób nieumiejętnie przeprowadzających zabieg manikiuru.
Występuje ona też przy maceracji blaszki płytki paznokciowej, która powstaje w wilgotnym środowisku oraz w cukrzycy.
Przyczyny: Czynnikiem sprzyjającym zapaleniu wału paznokciowego jest najczęściej uraz związany z nieumiejętnym pedikiurem, uszkodzenie paznokcia lub skaleczenie opuszki palca. Przerwanie ciągłości tkanek okołopaznokciowych jest wówczas doskonałym miejscem do wnikania w tkanki bakterii chorobotwórczych, które wywołują stan zapalny. Zdarza się również, że zapalenie może rozwijać się w przebiegu grzybicy paznokci albo w przebiegu paznokci wrastających
Pierwszym objawem zanokcicy jest ograniczone zaczerwienie wału paznokciowego z towarzyszącą niewielką bolesnością. W miarę upływu czasu zaczerwienie i bolesność nasilają się, a także dołącza się obrzęk tkanki. W dalszym etapie rozwoju choroby przez naskórek zaczyna uwypuklać się bardzo bolesny pęcherzyk wypełniony żółtawą ropą. Nieleczona zanokcica może poszerzać się poza obręb wału paznokciowego obejmując swoim zasięgiem również macierz pod paznokciem i tkanki leżące jeszcze głębiej.

Leczenie: Zaczerwienienie i obrzęk wału paznokciowego wymagają kilkakrotnego w ciągu dnia moczenia z użyciem środków łagodzących podrażnienia, działających przeciwobrzękowo. Można również moczyć w wodzie z szarym mydłem. Jeśli pod skórą wału paznokciowego nagromadziła się ropa i moczenie nie pomaga, konieczna staje się interwencja chirurga, który natnie ropny pęcherz, umożliwiając odpływ ropy. Jeśli ropny pęcherz obejmuje również tkanki paznokcia, chirurg zmuszony jest do wycięcia okienka w paznokciu, które umożliwi odpływ ropy, ewentualnie wycina części paznokcia lub nawet cały. W leczeniu zanokcicy stosuje się antybiotyki.
Zapobieganie: Polega przede wszystkim na delikatnym wykonywaniu manikiuru i pedikiuru.

Zastrzał.


To ropień, który rozwija się dwie-trzy godziny po ukłuciu zanieczyszczoną igłą, kolcem róży lub drzazgą. Jest spowodowany zakażeniem bakteryjnym. Najczęściej powstaje na palcach dłoni, rzadziej na palcach stóp. Stan zapalny szybko przenosi się do tkanek położonych głęboko pod skórą. Palec robi się gorący i zaczerwieniony, pojawia się obrzęk i napięcie skóry, a w miejscu zakażenia pulsujący ból.
Objawy, postępowanie. Zastrzał ścięgnisty jest spowodowany ukłuciem. Początkowo występuje obrzęk, zaczerwienienie i wrażliwość na dotyk. Pojawia się przykurcz palca i ostry ból przy próbie jego prostowania. Ból szybko narasta, co jest związane z brakiem wolnej przestrzeni i wzrostem ciśnienia w tkankach. Wskazana jest szybka interwencja w postaci nacięcia zapobiegającego zniszczeniu ścięgien i postępowi zakażenia wzdłuż pochewek ścięgnistych aż do przedramienia. Stosowanie samych tylko antybiotyków jest nieskuteczne. Zabieg wymaga zwykle blokady palca lub krótkotrwałego znieczulenia ogólnego. W przypadku zajęcia paliczka dalszego (paznokciowego) konieczne jest nacięcie. Po nacięciu wprowadza się sączki lub płaty nawazelinowanej waty. Zapobiega to zamknięciu się rany i zablokowaniu odpływu treści ropnej. Na ranę zakłada się opatrunek z antybiotykiem i unieruchamia palec. W przypadku zajęcia pochewki ścięgnistej konieczne jest jej otwarcie z zastosowaniem drenażu przepływowego.

Zastrzał kostny najczęściej rozwija się w paliczku końcowym, rzadziej w innych paliczkach. Stosuje się antybiotykoterapię celowaną oraz unieruchomienie. Zapalenie kości prowadzi do demineralizacji całego paliczka lub jego części. Po odpowiednim leczeniu dochodzi często do odbudowy struktury kostnej i odzyskania funkcji, dlatego nie należy usuwać zmienionych zapalnie odcinków kości. W przypadkach zaawansowanych lub przy niepowodzeniach leczenia może zaistnieć konieczność resekcji paliczka. Ranę drenuje się i zbliża luźno jej brzegi czterema szwami.

*co ci pomoże okład z kwaśnego ciasta (dzięki konsystencji pozostanie na palcu i nie spłynie)
* jak to zrobić zagnieć miękkie ciasto ze szklanki mąki pszennej i 3/4 szklanki kwaśnego mleka lub kwaśnej śmietany; oblep nim spuchnięty palec, zabezpiecz pojedynczą warstwą gazy i delikatnie owiń bandażem; zmieniaj, co trzy godziny; mleko rozmiękczy skórę, zmniejszy jej napięcie i dzięki temu złagodzi ból.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post