Pierwsza pomoc w hipotermii

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
Asystentka

Pierwsza pomoc w hipotermii

Post autor: Asystentka »

Na ratunek. Pierwsza pomoc w hipotermii
Tomasz Góreck
Zakład Dydaktyki Medycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowiei
lek. Katarzyna Hrnčiar
Szpitalny Oddział Ratunkowy Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie


Skróty: ZRM – Zespół Ratownictwa Medycznego

Hipotermia jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Może wystąpić niezależnie od szerokości geograficznej, w każdej grupie wiekowej, o każdej porze dnia i nocy. Celem tego artykułu jest przedstawienie wstępnego postępowania w sytuacji, w której jesteśmy świadkiem zdarzenia. Od naszej wstępnej, sprawnej oceny i odpowiedniego zabezpieczenia poszkodowanego przed dalszą utratą ciepła może zależeć jego zdrowie, a nawet życie.
Opis przypadku (cz. 1.)

„Życzę wszystkim miłego dnia. Do zobaczenia po weekendzie”. Z tymi słowami Adam wyszedł z przychodni.
Był mroźny, słoneczny poranek stycznia. W tym roku pogoda była wyjątkowo nieprzewidywalna. Raz mróz do –20°C, raz odwilż pojawiająca się z godziny na godzinę. Wykorzystując swój wolny dzień, Adam, lekarz przychodni w niewielkim miasteczku, postanowił odwiedzić znajomych. Podróż była nieprzyjemna. Mocne, ostre słońce świecące prosto w oczy nie pozwalało na komfortowe prowadzenie samochodu. Już żałował, że nie zabrał okularów przeciwsłonecznych. Cieszył się, że urlop zaplanował na drugą połowę lutego. Może wtedy pogoda będzie bardziej łaskawa dla narciarzy.
W pewnym momencie jego rozważania na temat styczniowych anomalii pogodowych przerwał widok człowieka, który z wyciągniętymi w górę rękoma wtargnął na jezdnię. Lekarz szybko wcisnął pedał hamulca. Wpadł w lekki poślizg, lecz po kilku metrach udało mu się bezpiecznie zjechać na pobocze. W pierwszej chwili, poirytowany zachowaniem mężczyzny, miał zamiar wykrzyczeć, co myśli o jego kompletnie nieodpowiedzialnym zachowaniu. Mężczyzna okazał się jednak wystraszonym, przemoczonym, młodym chłopcem. Adam zmienił nastawienie, odetchnął głęboko i podszedł do niego, żeby mu uświadomić, czym mogło się to wszystko skończyć. Chłopak wyglądał na 15 lat. Był przerażony, nie mógł złapać oddechu. Miał mokre ubranie i trząsł się z zimna. Lekarz zauważył dziwne zachowanie chłopca. Przedstawił się i poprosił, aby spokojnie powiedział, co się stało. W pewnym momencie chłopak się rozpłakał i zaczął jedynie gestami i pojedynczymi słowami sygnalizować, że coś się dzieje przy pobliskim jeziorze. Adam stanowczym głosem zapytał, co się stało.
Chłopak o imieniu Mariusz powiedział, że chwilę temu w czasie zabawy pod nim i jego kolegą załamał się lód na jeziorze. Jemu udało się wydostać, ale drugi chłopiec został w wodzie.
Niewiele myśląc, lekarz podbiegł z chłopcem do samochodu, aby podjechać jak najbliżej miejsca wypadku. Nad jeziorem zauważył grupę 3–4 osób stojących nad młodym, około 10-letnim chłopcem. Dziecko, wyciągnięte spod tafli lodu, wydawało się nieprzytomne. Dbając o swoje bezpieczeństwo, lekarz rozejrzał się wokoło i zapytał, czy z wody wyciągnięto tylko jedną osobę. W tym samym momencie podbiegł do niego człowiek, cały mokry, który powiedział, że starał się pomóc temu chłopakowi, ale boi się, że trwało to zbyt długo. Początkowo próbował go wyciągnąć z wody, stojąc na brzegu. Trwało to parę minut. Jednak gdy pod chłopcem załamał się kolejny kawałek lodu i zniknął pod jego powierzchnią, zdecydował się wskoczyć do jeziora.
Temperatura powietrza była dość wysoka, jednak lekarz zdawał sobie sprawę, że woda w jeziorze była na pewno bardzo zimna i u przebywającego w niej zbyt długo dziecka mogło dojść do poważnego wychłodzenia organizmu.
Hipotermia

Hipotermia to stan, w którym występuje niezamierzone obniżenie temperatury centralnej ciała do wartości <35°C. Do jej rozpoznania konieczny jest pomiar temperatury głębokiej za pomocą termometru z odpowiednio niskim zakresem temperatur. W przypadku braku odpowiedniego przyrządu pomiarowego można wysunąć podejrzenie hipotermii, jeżeli wywiad dotyczący okoliczności wypadku wskazuje na ekspozycję na zimno lub gdy tułów chorego jest chłodny w dotyku.
Optymalnie pomiar temperatury głębokiej wykonuje się w przełyku, na wysokości jego 1/3 dolnej długości za pomocą specjalnego termometru (lub sondy), który pozwala określić temperaturę ciała zbliżoną do temperatury w okolicy serca. Alternatywę stanowi pomiar w pęcherzu moczowym lub odbycie. Natomiast w przypadkach hipotermii głębokiej pomiar w wymienionych miejscach (oraz często wykonywany pomiar na błonie bębenkowej) może być mniej wiarygodny.
Opis przypadku (cz. 2.)

Chłopiec wyglądał na nieprzytomnego. Miał zamknięte oczy, bladą skórę i zimne usta. Leżał na ziemi w mokrym, zimnym ubraniu. Lekarz widział, że stan dziecka jest poważny. Szybko przeszedł do oceny podstawowych paramentów życiowych. Delikatnie potrząsnął dziecko za ramiona i jednocześnie zapytał: „Chłopcze, słyszysz mnie? Otwórz oczy, powiedz, co się stało.”
Daniel, jak miał na imię chłopiec, otworzył oczy. Zaczął wydawać niezrozumiałe dźwięki. Miał drożne drogi oddechowe, oddychał wolno, płytko. Lekarz wiedział, że dziecko może mieć objawy hipotermii, co stanowi zagrożenie życia.
Zagrożenie życia zależy od temperatury głębokiej ciała. Niestety na tym etapie nie mógł jej zmierzyć. Pamiętał jednak, że może określić stopień ciężkości hipotermii na podstawie obecności swoistych objawów klinicznych lub ich braku, opierając się na tzw. klasyfikacji szwajcarskiej (tab.).
abela. Ocena stopnia ciężkości hipotermii
Stopień hipotermii Objawy kliniczne Temperatura centralna ciała
I stopień – hipotermia łagodna pacjent przytomny
drżenia mięśniowe
tachykardia, tachypnöe 32–35°C
II stopień – hipotermia umiarkowana zaburzenia świadomości, apatia
zaburzenia mowy
zanik drżeń mięśniowych
bradykardia, bradypnöe 28–32°C
III stopień – hipotermia ciężka pacjent nieprzytomny
oznaki życia obecne (możliwe komorowe zaburzenia rytmu serca, ciężka bradykardia, bradypnöe) 24–28°C
IV stopień – zatrzymanie krążenia lub stan hipoperfuzji pacjent nieprzytomny
brak oznak życia, zatrzymanie krążenia <24°C
V stopień – zgon zgon wskutek nieodwracalnego wychłodzenia <13,7°C
KasjuszMag

Re: Pierwsza pomoc w hipotermii

Post autor: KasjuszMag »

Dobrze jest umieć pomóc komuś, warto zadbać o ten [mod]], nawet nie wiemy kiedy może się przydać.
Zuzanna756

Re: Pierwsza pomoc w hipotermii

Post autor: Zuzanna756 »

Dzięki za informację. Zawsze staram się dowiedzieć czegoś więcej o pierwszej pomocy, bo to straszne, kiedy człowiek jej potrzebuje, a nie ma wystarczającej wiedzy, by pomóc.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post