ForumMedyczne.edu.pl

Działanie
Preparat hipotensyjny o synergicznym działaniu dwóch substancji czynnych - antagonisty kanału wapniowego rozszerzającego łożysko tętnicze oraz inhibitora ACE powodującego rozszerzenie łożyska tętniczego i żylnego. Felodypina jest antagonistą wapnia o selektywnym działaniu naczyniowym. Obniża ciśnienie tętnicze krwi poprzez zmniejszenie oporu naczyń obwodowych. Wykazuje wysoką selektywność w stosunku do mięśni gładkich drobnych tętniczek. Ramipryl jest prolekiem, który ulega hydrolizie do aktywnego metabolitu - ramiprylatu, silnego, długo działającego inhibitora ACE - enzymu, który katalizuje przekształcenie angiotensyny I do silnie zwężającej naczynia krwionośne angiotensyny II. Podanie ramiprylu prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II w osoczu, zwiększenia aktywności reninowej osocza oraz zmniejszenia wydzielania aldosteronu. Zmniejsza opory obwodowe prowadząc do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Po podaniu doustnym felodypina (postać o przedłużonym uwalnianiu) osiąga Cmax w ciągu 3-5 h (biodostępność wynosi 15%; pokarm nie wpływa na biodostępność leku). T0,5 wynosi 25 h, stan stacjonarny jest osiągany po 5 dniach leczenia. Jest metabolizowana w wątrobie, wydalana głównie z moczem. Po podaniu doustnym ramiprylu biodostępność ramiprylatu wynosi około 28%. Ramipryl podlega intensywnemu metabolizmowi w wątrobie - obok aktywnego metabolitu - ramiprylatu, powstają także nieaktywne metabolity. Powstawanie ramiprylatu może być ograniczone u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. Metabolity są wydalane głównie przez nerki. T0,5 po wielokrotnym podaniu dawki 5-10 mg ramiprylu wynosi 13-17 h, stan stacjonarny jest osiągany po 4 dniach leczenia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na felodypinę (lub inne pochodne dihydropirydyny), ramipryl, inny inhibitor ACE lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie. Stany niewydolności hemodynamicznej np.: wstrząs kardiogenny, nieleczona niewydolność serca, ostry zawał mięśnia sercowego, niestabilna dławica piersiowa, niedokrwienny udar mózgu. Blok przedsionkowo-komorowy II lub IIIst.. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min) oraz pacjenci dializowani. Hemodynamicznie istotne zwężenie tętnic nerkowych: obustronne lub jednostronne w przypadku jednej czynnej nerki. Ciąża i okres karmienia piersią.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów ze zwiększoną aktywnością układu renina-angiotensyna; u pacjentów z ryzykiem hiperkaliemii (m.in. pacjenci z niewydolnością nerek, cukrzycą, przyjmujący równocześnie leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu lub substytuty soli zawierające potas, a także pacjenci przyjmujący inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi - np. heparynę) - konieczna jest regularna kontrola stężenia potasu we krwi; u pacjentów z nadciśnieniem naczyniowonerkowym i istniejącym wcześniej zwężeniem jednej tętnicy nerkowej (ryzyko ciężkiego niedociśnienia i niewydolności nerek); u pacjentów z istotnym hemodynamicznie zaburzeniem napływu lub odpływu z lewej komory (np. zwężeniem zastawkowym aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej, kardiomiopatią) - konieczna jest szczególna obserwacja kliniczna w początkowej fazie leczenia; u pacjentów z kolagenozą naczyń, szczególnie ze współistniejącą niewydolnością nerek, lub stosujących leki immunosupresyjne (ryzyko wystąpienia neutropenii) - należy kontrolować liczbę leukocytów; u pacjentów z ciężką niewydolnością serca ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek lub bez oraz u pacjentów hipowolemią w wyniku leczenia moczopędnego, ograniczenia ilości soli w diecie, biegunki lub wymiotów (ryzyko objawowego niedociśnienia). Preparatu nie należy stosować u pacjentów z niewydolnością naczyń wieńcowych i mózgu, u których nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego jest niebezpieczne - u tych pacjentów należy podawać felodypinę i ramipryl oddzielnie i dopiero, gdy dawki pojedynczo podawanych leków będą odpowiadały ilościowemu składowi preparatu złożonego, można rozpocząć podawanie preparatu złożonego. Brak doświadczenia w stosowaniu preparatu u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepieniu nerki. Należy unikać jednoczesnego stosowania inhibitorów ACE oraz krążenia pozaustrojowego, w którym krew narażona jest na kontakt z ujemnie naładowanymi powierzchniami, ponieważ może to doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktoidalnych - dotyczy to m.in. dializy i hemofiltracji z zastosowaniem niektórych błon wysokoprzepływowych (np. z poliakrylonitrylu) oraz LDL-aferezy z użyciem siarczanu dekstranu. U pacjentów otrzymujących inhibitory ACE w trakcie odczulania jadem owadów błonkoskrzydłych istnieje ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznej. U pacjentów otrzymujących inhibitory ACE, u których rozwinęła się żółtaczka lub, u których obserwuje się znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, należy przerwać leczenie inhibitorem ACE. Należy także odstawić preparat w przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego. U pacjentów z bólem brzucha przyjmujących inhibitory ACE należy uwzględniać w diagnostyce różnicowej obrzęk naczynioruchowy jelit. Inhibitory ACE częściej powodują obrzęk naczynioruchowy u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras. Ramipryl może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego u osób rasy czarnej niż u osób innych ras. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży, ponieważ nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej. Preparat zawiera laktozę - nie stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża i laktacja
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży. Leki z grupy antagonistów kanału wapniowego mogą działać embriotoksycznie i (lub) teratogennie. Mogą także hamować czynność skurczową macicy podczas porodu. Inhibitory ACE przenikają przez łożysko do krążenia płodowego, wywołują działanie toksyczne na płód i mogą powodować wzrost śmiertelności płodów i noworodków. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Felodypina przenika do mleka kobiecego. Ramipryl przenika do mleka zwierząt, nie wiadomo, czy przenika do mleka kobiecego.
Efekty uboczne
Często: ból głowy, uderzenia gorąca, obrzęk obwodowy, suchy łaskoczący kaszel. Niezbyt często: zawroty głowy, parestezje, zaburzenia równowagi, zaburzenia reakcji, zmęczenie, osłabienie, senność, przyspieszenie czynności serca, kołatanie serca, częstoskurcz, nudności, ból brzucha, wysypka, świąd, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, zapalenie spojówek, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczka cholestatyczna. Rzadko: omdlenie, drżenie, zaburzenia odczuwania smaku i zapachu, brak smaku, wymioty, suchość w jamie ustnej, zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i przewodu pokarmowego, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, ból żołądka, zaburzenia trawienia, zaparcie, biegunka, ból stawów, ból mięśni, kurcze mięśni, obrzęk naczyniowy, uderzenia krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie aktywności enzymów trzustkowych, nadmierna potliwość, zaburzenia widzenia, istotne zmniejszenie ciśnienie tętniczego, zaburzenia regulacji ortostatycznej, dławica piersiowa, zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny we krwi, zmniejszenie liczby leukocytów lub płytek krwi, reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, skurcz oskrzeli, duszność, nasilenie astmy, zapalenie błony śluzowej nosa, nerwowość, obniżenie nastroju, niepokój, splątanie, zaburzenia snu, uczucie lęku, osłabienie libido, okresowe zaburzenia erekcji, impotencja, utrata apetytu, szum w uszach, zaburzenia słuchu. Bardzo rzadko: zapalenie naczyń z obecnością leukocytoklastów, nasilenie zaburzeń przepływu z powodu zwężenia naczyń, wywołanie lub nasilenie zjawiska Raynauda, przejściowy atak niedokrwienny, niedokrwienny udar mózgu, niedokrwienie mózgu, przerost dziąseł, zapalenie dziąseł, niedrożność jelit, hiperglikemia, gorączka, częstomocz, reakcje nadwrażliwości, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zwiększenie miana przeciwciał przeciw-jądrowych, wysypka plamisto-grudkowa, pęcherzyca, nasilenie łuszczycy, zmiany przypominające łuszczycę, wysypka przypominająca pęcherzycę lub liszaj, zmiany na błonach śluzowych, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, wyłysienie, oddzielanie się paznokcia od łożyska, reakcje nadwrażliwości na światło, zapalenie błon śluzowych, zapalenie trzustki, niewydolność wątroby, zapalenie wątrobowo-komórkowe lub cholestatyczne, niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego, wstrząs krążeniowy, niewydolność tętnic wieńcowych, zapalenie mięśni, agranulocytoza, pancytopenia, zaburzenia czynności szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna, eozynofilia, przyspieszenie odczynu opadania krwinek czerwonych, leukocytoza, ginekomastia. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub przyjmujących duże dawki inhibitorów ACE może wystąpić białkomocz. Rzadko u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE opisywano przypadki piorunującej martwicy wątroby, niekiedy zakończone zgonem.
Interakcje
Nie jest zalecane stosowanie preparatu z następującymi lekami: leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas (ryzyko hiperkaliemii) - jeżeli jednoczesne stosowanie jest konieczne należy regularnie monitorować stężenia potasu we krwi; leki pobudzające aktywność CYP3A4, np. karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna, preparaty zawierające ziele dziurawca (ryzyko zmniejszenia stężenia felodypiny we krwi); leki silnie hamujące aktywność CYP3A4, np. azolowe leki przeciwgrzybicze, antybiotyki makrolidowe, telitromycyna, inhibitory proteazy HIV (ryzyko zwiększenia stężenia felodypiny we krwi). Należy unikać także picia soku grejpfrutowego (inhibitor CYP3A4) podczas stosowania preparatu. Należy zachować ostrożność podczas leczenia skojarzonego preparatem i następującymi lekami: lit (ryzyko zwiększenia stężenia litu we krwi i nasilenia jego toksyczności) - należy kontrolować stężenie litu we krwi; leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki zmniejszające ciśnienie krwi, np. nitraty, leki przeciwpsychotyczne, narkotyczne leki przeciwbólowe, leki stosowane w znieczuleniu oraz alkohol (nasilenie działania hipotensyjnego); allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki i inne leki, mogące wpływać na obraz krwi (zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji hematologicznych); NLPZ (osłabienie działania hipotensyjnego oraz ryzyko pogorszenia czynności nerek i wystąpienia hiperkaliemii); sympatykomimetyki o działaniu wazopresyjnym (osłabienie działania hipotensyjnego) - należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze; insulina, doustne leki hipoglikemizujące, np. metformina, sulfonylomocznik (nasilenie działania hipoglikemizującego z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii; efekt ten jest najsilniej wyrażony na początku leczenia oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek); takrolimus (ryzyko zwiększenia stężenia takrolimusu we krwi) - należy kontrolować stężenie takrolimusu i odpowiednio modyfikować jego dawkę; heparyna (ryzyko zwiększenia stężenia potasu we krwi). Zwiększone spożycie soli kuchennej podczas leczenia preparatem może osłabiać działanie hipotensyjne preparatu. Felodypina nieznacznie zmniejsza wchłanianie teofiliny - ta interakcja ma prawdopodobnie niewielkie znaczenie kliniczne.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 5 mg felodypiny i 5 mg ramiprylu. Pacjenci z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby: dawkowanie takie jak dla pojedynczych składników; nie należy przekraczać dawki 2,5 mg felodypiny i 2,5 mg ramiprylu na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 20-60 ml/min) i pacjenci otrzymujący leki moczopędne: dawkowanie takie jak dla pojedynczych składników.
Tabletki należy połykać w całości (nie dzielić, nie kruszyć, nie żuć), popić wodą. Przyjmować przed posiłkiem lub po posiłku.
Uwagi
W trakcie leczenia należy kontrolować czynność nerek. Ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy oraz objawów hipotonii, lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.