ForumMedyczne.edu.pl

Działanie:

Jest to silny lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi. Jest on blokerem receptora angiotensyny II; hamuje kurczące działanie angiotensyny na naczynia krwionośne. Obniżenie ciśnienia następuje 1,5-2 h od podania. Ciśnienie krwi zostaje unormowane po 1-2 tygodniach terapii. Po odstawieniu leku następuje stopniowy powrót podwyższonego ciśnienia (nie ma efektu odbicia). Lek metabolizowany jest w wątrobie i nerkach, jednak nie ma konieczności zmniejszania dawek u pacjentów z niewydolnością tych narządów.
Wskazania:

Głównym wskazaniem do stosowania leku jest leczenie nadciśnienia samoistnego (czyli pierwotnego).
Przeciwwskazania:

Stosowanie leku jest bezwzględnie zabronione w czasie ciąży i karmienia piersią. Do innych przeciwwskazań należą nadwrażliwość na lek, pierwotny hiperaldosteronizm. Należy zachować ostrożność u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, niskim stężeniem sodu we krwi i zwężeniem jedynej tętnicy nerkowej lub obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych. Poważne wady serca, takie jak: zwężenie zastawki aorty, zwężenie zastawki mitralnej, kardiomiopatia przerostowa i niedokrwienna, powinny sugerować wzmożoną ostrożność w czasie przyjmowania leku.
Interakcje:

Lek może być bezpiecznie stosowany z innymi preparatami obniżającymi ciśnienie, w pojedynczych przypadkach opisywano zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Nie powinno się równocześnie podawać leków podwyższających stężenie potasu ani leków moczopędnych oszczędzających potas, ze względu na możliwość nagłego i niebezpiecznego wzrostu stężenia tego jonu we krwi. Przy podawaniu z hydrochlorotiazydem działania obu leków sumują się. Badania kliniczne nie potwierdziły żadnych niekorzystnych reakcji w połączeniu z innymi lekami.
Dawkowanie:

Lek stosuje się zwykle w dawce 150 mg na dobę w jednej dawce. Nie należy stosować dawek większych od 300 mg na dobę. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek i wątroby nie ma potrzeby zmiany dawkowania leku.