ForumMedyczne.edu.pl

Osoby, które w przeszłości pracowały za granicą, objęte są tzw. wspólnotową koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego. To przepisy, które mają ułatwić pobieranie emerytury lub renty w sytuacji, gdy należy się ona również na podstawie okresów pracy i ubezpieczenia w innym państwie - informuje Dziennik Łódzki.

Zasady koordynacji dotyczą w Polsce osób uprawnionych do tzw. starej emerytury, a zatem urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.

Osobom, którym uprawnienia do emerytury lub renty ustalane są na podstawie łączonych okresów ubezpieczenia, przebytych w dwóch lub więcej państwach członkowskich, wysokość świadczenia obliczana jest z uwzględnieniem proporcji okresów ubezpieczenia przebytych w państwie właściwym (np. Polsce) w stosunku do sumy okresów ubezpieczenia przebytych we wszystkich państwach Unii.

W przypadku, gdy te okresy są wystarczające do nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów prawnych tego państwa, ZUS obliczy wysokość polskiej emerytury osoby urodzonej przed 1 stycznia 1949 r. w dwóch wariantach: albo przedstawi wyliczenia z uwzględnieniem wyłącznie polskich okresów ubezpieczenia, albo z uwzględnieniem łączonych okresów ubezpieczenia przebytych w Polsce i innych krajach (emerytura częściowa). Następnie porówna kwoty świadczeń ustalonej w obydwu wariantach i przyzna emeryturę w korzystniejszej dla zainteresowanego wysokości.

Uwzględnianie okresów ubezpieczenia za granicą nie dotyczy tzw. nowej emerytury, wypłacanej osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 r. Wysokość nowej emerytury zależy tylko od polskich okresów ubezpieczenia, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by ubiegać się o emeryturę w innych państwach Unii na podstawie wypracowanych w danym kraju okresów zatrudnienia.

Więcej: dzienniklodzki.pl