ForumMedyczne.edu.pl

Prasugrel - Hamuje aktywację i agregację płytek krwi.Nowy lek przeciwpłytkowy
Działanie

Inhibitor agregacji płytek krwi. Hamuje aktywację i agregację płytek krwi poprzez trwałe wiązanie aktywnego metabolitu z klasą P2Y12 receptorów ADP na płytkach krwi. Ze względu na to, że płytki krwi uczestniczą w wystąpieniu i/lub rozwoju powikłań zakrzepowych miażdżycy, zahamowanie ich czynności może doprowadzić do zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zgon, zawał serca czy udar mózgu. Po podaniu p.o. lek szybko się wchłania, a następnie ulega szybkiej hydrolizie do tiolaktonu, który jest przekształcany do aktywnego metabolitu przez izoenzymy CYP3A4 i CYP2B6 oraz w mniejszym stopniu przez CYP2C9 i CYP2C19. tmax aktywnego metabolitu wynosi ok. 30 min. AUC zwiększa się proporcjonalnie do wielkości dawki w zakresie stosowanych dawek terapeutycznych. Aktywny metabolit wiąże się z białkami osocza w 98%. Jest metabolizowany do dwóch nieaktywnych metabolitów w procesie S-metylacji lub sprzęgania z cysteiną. Około 68% dawki jest wydalane w postaci nieaktywnych metabolitów z moczem, a 27% z kałem. t1/2 aktywnego metabolitu wynosi ok. 7,4 h. Średnia ekspozycja na aktywny metabolit prasugrelu jest o 30–40% większa u pacjentów <60 kg mc. niż u osób >=60 kg mc. Farmakokinetyka prasugrelu i stopień zahamowania agregacji płytek krwi są podobne u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu i u zdrowych osób; nie badano farmakokinetyki i farmakodynamiki prasugrelu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Modyfikacja dawki nie jest konieczna u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek.
Wskazania

W skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w celu zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z ostrymi zdarzeniami wieńcowymi (np. niestabilną dławicą piersiową, zawałem serca bez uniesienia odcinka ST lub z uniesieniem odcinka ST) poddawanych pierwotnej lub odroczonej przezskórnej angioplastyce wieńcowej.
Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, czynne patologiczne krwawienie, udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny w wywiadzie, ciężka niewydolność wątroby. U chorych ze zwiększonym ryzykiem krwawienia stosować po ocenie korzyści wynikających z zapobiegania zdarzeniom niedokrwiennym w stosunku do ryzyka wystąpienia krwawienia. Dotyczy to pacjentów >=75 rż. (nie zaleca się stosowania w tej grupie chorych; w przypadku gdy korzyści z leczenia przeważają nad ryzykiem, stosować z zachowaniem ostrożności, podając mniejszą dawkę podtrzymującą 5 mg), osób ze skłonnością do krwawień (np. przebyty niedawno uraz lub zabieg chirurgiczny, niedawne lub nawracające krwawienie z przewodu pokarmowego, czynna choroba wrzodowa), osób <60 kg mc. (należy stosować mniejszą dawkę podtrzymującą 5 mg) lub przyjmujących równolegle leki mogące zwiększać ryzyko krwawienia (np. doustne leki przeciwzakrzepowe, klopidogrel, NLPZ, leki fibrynolityczne). U chorych z czynnym krwawieniem, u których konieczne jest odwrócenie działania prasugrelu, pomocne może być przetoczenie płytek krwi. Doświadczenie terapeutyczne dotyczące stosowania prasugrelu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (w tym ze schyłkową chorobą nerek) oraz pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o umiarkowanym nasileniu jest ograniczone; zachować ostrożność. Należy poinformować chorego, że podczas stosowania prasugrelu (w skojarzeniu z ASA) tamowanie krwawienia może trwać dłużej niż zazwyczaj i że należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu wystąpienie krwawienia (określając miejsce wystąpienia krwawienia i czas jego trwania). Jeśli działanie przeciwpłytkowe nie jest pożądane, leczenie przerwać przynajmniej 7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. Korzyści i zagrożenia związane ze stosowaniem prasugrelu należy dokładnie rozważyć w przypadku pacjentów, u których anatomia tętnic wieńcowych nie jest znana i może być konieczne pilne przeprowadzenie operacji pomostowania aortalno-wieńcowego. Należy monitorować występowanie objawów nadwrażliwości u pacjentów uczulonych na pochodne tienopirydyny. W przypadku wystąpienia zakrzepowej plamicy małopłytkowej należy wdrożyć odpowiednie postępowanie. Ze względu na zawartość laktozy nie stosować u osób z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Interakcje

Ze względu na możliwość zwiększonego ryzyka wystąpienia krwawień zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania warfaryny lub innych pochodnych kumaryny, a także NLPZ (w tym inhibitorów COX-2) stosowanych długotrwale. Prasugrel może być stosowany z lekami metabolizowanymi przez enzymy cytochromu P-450 (w tym statyny), bądź wpływającymi na aktywność tych enzymów, jak również z kwasem acetylosalicylowym, heparyną, digoksyną, lekami zwiększającymi pH treści żołądkowej (w tym z inhibitorami pompy protonowej i antagonistami receptora H2). Inhibitory CYP3A (azolowe leki przeciwgrzybicze, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna, telitromycyna, werapamil, diltiazem, indynawir, cyprofloksacyna, sok grejpfrutowy) oraz induktory izoenzymów cytochromu P-450 (np. ryfampicyna, karbamazepina) nie wpływają istotnie na farmakokinetykę aktywnego metabolitu prasugrelu. Prasugrel jest słabym inhibitorem izoezymu CYP 2B6, co może mieć znaczenie kliniczne w przypadku równoległego stosowania z lekami metabolizowanymi wyłącznie przez ten izoenzym, charakteryzującymi się małym indeksem terapeutycznym (np. cyklofosfamid, efawirenz). Prasugrel nie hamuje aktywności izoenzymu CYP 2C9. Nie obserwowano istotnych klinicznie interakcji w przypadku równoległego stosowania z heparyną drobnocząsteczkową, biwalirudyną i antagonistami receptora GP IIb/IIIa.
Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest krwawienie, w tym ciężkie, zagrażające życiu lub zakończone zgonem. Często: niedokrwistość, krwiaki, siniaki, krwawienie z nosa, krwotok w obrębie żołądka i jelit, wysypka, krwiomocz, krwiak lub krwotok w miejscu nakłucia, stłuczenie. Niezbyt często: nadwrażliwość, w tym obrzęk naczynioruchowy, krwotok do oka, krwioplucie, krwotok do przestrzeni zaotrzewnowej, krwotok z odbytu, świeża krew w kale, krwawienie dziąseł, krwotok po zabiegu. Rzadko: małopłytkowość, krwiak podskórny. Ponadto: zakrzepowa plamica małopłytkowa. Przedawkowanie może spowodować wydłużenie czasu krwawienia i powikłania krwotoczne; w przypadku konieczności pilnej korekty wydłużonego czasu krwawienia, można rozważyć przetoczenie płytek krwi i/lub preparatów krwi.
Ciąża i laktacja

Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na przebieg ciąży. Lek stosować w ciąży tylko wówczas, gdy korzyść ze stosowania leku przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie wiadomo, czy lek przenika do pokarmu kobiecego. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie

P.o., niezależnie od posiłków. Podanie na czczo dawki nasycającej może spowodować szybszy początek działania. Dorośli. Początkowo 60 mg w pojedynczej dawce nasycającej, następnie u osób >60 kg mc. – 10 mg 1 ×/d, natomiast u osób <60 kg mc. – 5 mg 1 ×/d. Stosować w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w dawce 75–325 mg/d. Leczenie kontynuować do 12. mies., chyba że ze względów klinicznych wskazane jest przerwanie leczenia. Nie zaleca się stosowania leku u osób >=75. rż.; leczenie można rozpocząć z zachowaniem ostrożności jedynie wówczas, gdy korzyści związane z zapobieganiem zdarzeniom niedokrwiennym przewyższają ryzyko wystąpienia ciężkiego krwawienia. W takim przypadku po podaniu pojedynczej dawki nasycającej 60 mg stosować lek w dawce 5 mg 1 ×/d. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób z niewydolnością nerek lub łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby.
Preparaty na rynku polskim zawierające prasugrel