Psychokardiologia, czyli trudności w diagnostyce kardiologicznej

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
Asystentka

Psychokardiologia, czyli trudności w diagnostyce kardiologicznej

Post autor: Asystentka »

Psychokardiologia, czyli trudności w diagnostyce kardiologicznej
Psychokardiologia to dziedzina psychosomatyki. Psychosomatyka jest nauką zajmującą się powiązaniem wpływu czynników psychicznych i środowiska zewnętrznego na zdrowie i funkcjonowanie człowieka. Jest to dziedzina interdyscyplinarna, łącząca wiedzę głównie z psychiatrii i interny, jedną z jej podspecjalizacji jest psychokardiologia. Jest ona szczególnie ważna , ponieważ choroby sercowo-naczyniowe należą do najpowszechniejszych chorób cywilizacyjnych i są główną przyczyną zgonów na świecie (WHO 2008).(1) Wśród czynników ryzyka schorzeń sercowo-naczyniowych bardzo ważną rolę pełnią aspekty psychospołeczne.

Psychokardiologia zajmuje się rolą czynników innych niż somatyczne w przyczynach, przebiegu i leczeniu schorzeń kardiologicznych. Szczególnie często zdarzają się napady psychosomatyczne przypominające zawał mięśnia sercowego, taki pacjent może okazać się problemem dla niejednego lekarza. Objawy kliniczne jednoznacznie mogą wskazywać na zawał, jednak badania laboratoryjne tego nie potwierdzają(troponiny, EKG 2-ktotnie w odstępie 6-8 h), pacjent nie reaguje na standardowe leczenie, wtedy lekarz musi zadecydować, czy powinien zmienić leczenie na takie z wykorzystaniem leków stosowanych głównie w psychiatrii, które to nie wpływają znacznie na układ krążenia, a zadziwiająco przyczyniają się do poprawy stanu pacjenta. Można powiedzieć, że leczenie pacjenta z chorobą psychosomatyczną jest trudniejsze, ponieważ wymaga więcej zaangażowania zarówno ze strony lekarza, jak również pacjenta, nie kończy się jedynie na podaniu leków i monitoringu stanu chorego.(2) Takiemu pacjentowi należy udzielić odpowiedniego wsparcia psychicznego, pacjent musi być mocno zaangażowany w proces leczenia, wykazać się cierpliwością. Terapia bardziej przypomina leczenie psychologiczno-psychiatryczne, niż kardiologiczne.

Niestety pojawiają się problemy, gdzie należałoby leczyć pacjentów z chorobami układu krążenia o podłożu psychosomatycznym. Potrzebna jest współpraca między kardiologami (którzy mają kontakt z takimi chorymi w stanach nagłych, którzy powinni prawidło zdiagnozować i przydzielić pacjentów do właściwej grupy), psychologami i psychiatrami, psychosomatykami (jeśli są tacy specjaliści w danym kraju). Pogląd na pacjenta powinien być kompleksowy, skupiać się dokładnie na danym pacjencie, przebiegu jego choroby, możliwościach leczenia. (3)

Europejskie wytyczne pomagają wychwycić psychospołeczne czynniki ryzyka, poprzez zadanie pacjentowi kilku pytań dotyczących jego pozycji społecznej, wykształcenia, kontaktów społecznych, stresu związanego z pracą i życiem rodzinnym, depresji, wrogości. Szczególnie niekorzystnie rokujące są niska pozycja socjoekonomiczna, która sprzyja niewłaściwemu stylowi życia, depresja, niski poziom wsparcia społecznego i stres związany z pracą zawodową. Te czynniki ryzyka wiążą się ze wzrostem aktywności układu współczulno-nadnerczowego (wzrost częstotliwości akcji serca i reaktywności ciśnienia krwi, wzrost lepkości płytek krwi), aktywacją układu przysadkowo-nadnerczowego (zaburzenia dobowego wydzielania kortyzolu i serotoniny), zaburzeniami w stężeniu fibrynogenu, CRP, PAI-1, tendencji do otyłości brzusznej i jej konsekwencjami.

Jak widać psychospołeczne czynniki ryzyka powodują aktywację mechanizmów prowadzących do somatycznych zmian w układzie krążenia. Dlatego ciężko zakwalifikować pacjentów jedynie do grupy zaburzeń psychosomatycznych. Nawet przy stwierdzeniu wielu czynników ryzyka i po potwierdzonych epizodach psychosomatycznego bólu wieńcowego, należy zawsze wykluczyć zawał mięśnia sercowego. Odpowiednie wsparcie psychiczne ważne jest również w typowo somatycznych chorobach układu krążenia (stany po operacjach i zabiegach kardiologicznych, zawale) prowadzi do poprawy kondycji psychicznej chorych, zapobiega nawrotom choroby i zwiększa szanse na powodzenie leczenia. Dlatego warto zwracać uwagę na aspekty psychokardiologii i zajmować się każdym pacjentem holistycznie, o takie podejście łatwiej, jeśli są obecni odpowiedni specjaliści.
Autor: Magdalena Chorążka
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post