ForumMedyczne.edu.pl

Rola leków przeciwcholinergicznych we współczesnym leczeniu astmy – wskazówki dla praktyki klinicznej. Cz. 1. Wprowadzenie
Current role of anticholinergic drugs in the treatment of asthma – key messages for clinical practice
Marcia Margaret Menezes Pizzichini, Huib A.M. Kerstjens, Emilio Pizzichini
Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej, 2015; 125: 859–866
Rola leków przeciwcholinergicznych we współczesnym leczeniu astmy – wskazówki dla praktyki klinicznej. Cz. 1. Wprowadzenie

Tłumaczył dr n. med. Filip Mejza
Konsultowała prof. dr hab. n. med. Ewa Niżankowska-Mogilnicka, II Katedra Chorób Wewnętrznych im. Prof. Andrzeja Szczeklika, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków

Jak cytować: Pizzichini M.M.M., Kerstjens H.A.M., Pizzichini E.: Rola leków przeciwcholinergicznych we współczesnym leczeniu astmy – wskazówki dla praktyki klinicznej. Med. Prakt. 2015; 12: nn – nn

Skróty: FEV1 – natężona pierwszosekundowa objętość wydechowa, FVC – natężona pojemność życiowa, GKS – glikokortykosteroid(y), LABA – długo działający β2-mimetyk wziewny, PEF – szczytowy przepływ wydechowy, POChP – przewlekła obturacyjna choroba płuc

Streszczenie
Leki przeciwcholinergiczne takie jak tiotropium, silnie działający lek o długim czasie działania, mają kluczowe znaczenie w objawowym leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Ich rola w leczeniu astmy była ostatnio przedmiotem badań. W niniejszym artykule przeglądowym przeanalizowano wyniki badań klinicznych i oceniono zastosowanie leków przeciwcholinergicznych w leczeniu astmy. Opublikowano 10 badań z randomizacją (fazy II i III), trwających od 4 do 52 tygodni, w których oceniano wpływ dołączenia tiotropium do leczenia chorych na astmę lekką, umiarkowaną (n = 3368) lub ciężką (n = 1019). Ponadto przeprowadzono 1 przegląd systematyczny i 6 metaanaliz obejmujących wyniki opublikowanych i nieopublikowanych badań oceniających rolę tiotropium w leczeniu astmy. Wyniki badań u chorych na astmę lekką lub umiarkowaną wskazują, że dołączenie tiotropium do glikokortykosteroidów (GKS) wziewnych jest nie mniej skuteczne niż dodanie długo działającego β2-mimetyku (LABA). Skuteczność i bezpieczeństwo tiotropium były podobne jak w przypadku salmeterolu. Wyniki badań u chorych na ciężką astmę wskazują, że dołączenie tiotropium do dużej dawki GKS wziewnego i LABA powoduje dodatkową poprawę czynności płuc, wydłuża czas do pierwszego ciężkiego zaostrzenia astmy i czas do pogorszenia kontroli astmy oraz poprawia kontrolę astmy. Z wyjątkiem uczucia suchości w ustach u chorych na astmę umiarkowaną, jak i u chorych na astmę ciężką profil bezpieczeństwa tiotropium był podobny do placebo.
Dołączenie tiotropium do GKS wziewnego (samego lub z LABA) poprawia czynność płuc i kontrolę astmy, zmniejsza nasilenie objawów, a u chorych na astmę ciężką wydłuża czas do zaostrzenia. Leczenie to jest bezpieczne. Efekty stosowania tiotropium wydają się niezależne od wyjściowej charakterystyki chorych, np. od wieku, nasilenia obturacji oskrzeli, palenia tytoniu, obecności alergii i odwracalności obturacji oskrzeli.