Schorzenia gruczołów płciowych

Choroby układu moczowo-płciowego, zaburzenia i potrzeby seksualne.
admin. med.

Schorzenia gruczołów płciowych

Post autor: admin. med. »

Schorzenia dodatkowych gruczołów płciowych:
Produkują część osocza nasienia. Ejakulat to wydzielina gruczołów dodatkowych, gruczołów kanału moczo-płciowego (gruczoły Nitre) oraz wydzielina jąder, najądrzy. Część płynna produkowana jest przez gruczoły dodatkowe, gł. pęcherzykowe i ich wydzielniczość decyduje o objętości ejakulatu i żywotności plemników. Wydzielina bogata w materiał energetyczny (fruktoza, kwas cytrynowy, białka, enzymy, gł. fosfatazy, transpeptydazy).
Zaburzenia funkcji dodatkowych gruczołów płciowych wpływają niekorzystnie na plemniki (ich ruch, żywotność, oporność, powodują podrzędne zmiany morfologiczne).
Diagnoza różnicowa – zmiany główne podczas schorzeń jąder, najądrzy; zmiany podrzędne – procesy chorobowe w gruczołach.

• Zapalenie gruczołów pęcherzykowych – vesiculitis unilateralis, bilateralis dextra et sinistra:
Przyczyny:
- najczęściej tło infekcyjne – bakteryjne (gruźlica, bruceloza, drobnoustroje warunkowo chorobotwórcze, Pseudomonas aeruginosa, Corynebacterium pyogenes, E.coli, gronkowce, paciorkowce), chlamydie, wirusy (IBR/IPV); proces przebiega z zapaleniem jąder, najądrzy, nasieniowodów. Moze wystąpić proces izolowany.
Infekcja gruczołu przebiega trzema drogami:
- wstępująca – od strony jąder, najądrzy, nasieniowodów, pęcherza moczowego, moczowodów,
- krążenia krwi – zakażenia z innych narządów,
- z otaczających narządów, gł. z otrzewnej – droga ciągłości tkanek
- tło mechaniczne – np. bodzenie,
- przy spadku odporności,
- czynniki środowiskowe – nieodpowiednie żywienie, eksploatacja i utrzymanie.
Objawy:
- związane z ostrym procesem chorobowym: klinicznie objawy przypominają trudności w oddawaniu moczu, kału – ból, podrażnienie gruczołu, czasem wydzielina zapalna z ujścia zewnętrznego cewki moczowej. Zaburzenia ogólne – wzrost temperatury, tętna, zanik odruchów płciowych na skutek bólu.
Badanie rektalne – zmiany w gruczole. Prawidłowo jest budowa groniasta. Przy stanach zapalnych budowa ziarnista, zatarta; przy omacywaniu tkliwość, asymetria gruczołu.
Potwierdzenie – patologiczne zmiany w ejakulacie (obniżenie % plemników o ruchu prawidłowym, aglutynacja, nekrospermia, zmiany morfologiczne podrzędne – w wyniku działania toksycznej wydzieliny zapalnej, wzrost objętości ejakulatu, bo zawiera też wydzielinę zapalną, barwy szaro-zielonej do brązowej – obecność krwi, liczne ciała ropne);
- przewlekły proces zapalny – tworzą się ropnie, fluktuacja gruczołu przy omacywaniu, zrost gruczołu z sąsiednimi narządami wskutek pęknięcia ropni (z pęcherzem i prostnicą). Zmieniona konsystencja, twarde, asymetria, nieprzesuwalne. Zajęcie ampulla ductus deferentis – zanik odpowiedniego jądra. Występują zmiany w ejakulacie – wydzielina zapalna, żółto-zielona, nekrospermia, zmiany morfologiczne.

Leczenie:
- postać ostra – podobne jak przy procesach zapalnych jader, najądrzy i osłonek – antybiotyki o szerokim spektrum (tetracykliny, gentamycyna, cefalosporyny i.v.), środki p/zapalne (flumetazon, deksametazon, hydrokortyzon), środki odwadniające (furosemid), środki przeczyszczające (sól glauberska),
- postać przewlekła – struktura gruczołu zmieniona, gruczoły zropiałe, zrost z otoczeniem, przebicie do okolicznych narządów – rokowanie beznadziejne. Zabieg operacyjny po wykluczeniu gruźlicy, brucelozy. Gdy nie ma zrostów, przetok – usuniecie gruczołów:
- metoda wrocławska: ciecie na dłoń poniżej odbytu (m.retractor penis), między prostnicą a kanałem moczopłciowym, wchodzimy ręką na tępo (na głębokość własnego łokcia), efeminatorem (ekrazer) odmiażdża się gruczoł, zakłada się seton z antybiotykiem (po pary dniach wyjąć), wymasować powietrze przechodzące przez tkanki, wprowadzamy sączek na 3 dni, do momentu zlepienia tkanek, by mogła wyciekać wydzielina zapalna; zszywamy tylko skórę,
- metoda niemiecka (hanowerska): usunięcie jednego gruczołu pęcherzykowego; cięcie miedzy odbytem, a guzem siedzieniowym; preparujemy tkanki z boku cewki moczowej; usuniecie drugiego gruczołu po 2 tygodniach. Buhaj powinien stać w poskromie.
Leczenie bodźcowe, autohemoterapia, i.m. mleko, Lydium KLP, Biotropina, Ceromangan.

• Torbiele gruczołów pęcherzykowych – cystes gl. vesiculares:
Przyczyny: tło genetyczne u młodych buhajów, procesy zapalne – najczęściej, gdy ductus excretorius jest zamknięty wydzieliną zapalną i wydzielina gruczołu nie ma ujścia – powiększenie gruczołu, może przypominać pęcherz, może uciskać pęcherz moczowy – napieranie, trudności w oddawaniu moczu. Gdy dotyczy obu gruczołów – zmiany w ejakulacie. Gdy dotyczy jednego gruczołu – nie wpływa wyraźnie na ejakulat i zwierzę można eksploatować. Przy zajętych obu gruczołach – zabieg operacyjny.

• Zapalenie gruczołu krokowego – prostatitis.
Toczy się razem z vesiculitis. Objawami przypominają proces zapalny pęcherza, cewki, gruczołów pęcherzykowych – napinanie się, trudności w oddawaniu kału, moczu. Prawidłowo prostata jest słabo wyczuwalna. Przy procesach zapalnych powiększona, obrzęk, tkliwość. Wydzielina zapalna w ejakulacie, zmiany podobne jak przy zapaleniu gruczołów pęcherzykowych. Pod wpływem wydzieliny zapalnej aglutynacja, obecne też są ciała ropne, krew, elementy morfotyczne krwi.
Postępowanie podobne jak przy przewlekłym zapaleniu gruczołów pęcherzykowych.

• Torbiele gruczołu krokowego:
Fluktujące deformacje wielkości orzecha włoskiego. Nie powodują objawów klinicznych, nie wpływają na jakość nasienia. Duże cysty – punkcja przez prostnicę i wprowadza się środki p/zapalne, antybiotyki.

• Zapalenie gruczołów opuszkowo-cewkowych:
Nie występuje samoistnie, tylko z innymi stanami zapalnymi gruczołów. Normalnie niewyczuwalne. Objawy procesów zapalnych jak przy stanach zapalnych innych gruczołów – napinanie się itp. Przy badaniu rektalnym są wyczuwalne, bolesne. Postępowanie j.w.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post