ForumMedyczne.edu.pl

Od stopnia skręcenia zależy sposób leczenia oraz późniejsze konsekwencje takiego
urazu.
I stopień–drobne pęknięcie torebki stawowej nieznaczny obrzęk brak objawów niestabilności stawu brak zmian
radiologicznych, niewielki ból oraz ograniczenie ruchomości stawu.

II stopień–rozerwanie torebki stawowej , naciągnięcie lub rozerwanie częściwłókien więzadła, znaczny ból i
obrzęk oraz ograniczenie ruchomości

III stopień–rozerwanie więzadła, bardzo duży obrzęk oraz bolesność wyraźne objawy niestabilności stawu (objaw
szuflady przedniej).

Skręcenie I stopnia
wymagają ograniczenia aktywności 7-10 dni, ustąpienia obrzęku i miejscowej bolesności.
Korzystnie działa chłodzenie, leki objawowe, opatrunek modelujący do chwili ustąpienia obrzęku (pelota w
kształcie podkowy, ew. stabilizator pneumatyczny). Drenaż limfatyczny, masaż wirowy, fizjoterapia
-pozwala ją czasem skrócić okres absencji treningowej czy powrotu do pełnej aktywności do 5-6 dni.

Skręcenia II stopnia, wiążące się z częściowym uszkodzeniem więzadeł, wymagają początkowego odciążenia
kończyny, stabilizacji w łusce gipsowej, stabilizatorze lub ortezie przez 10-14 dni. Wskazana weryfikacja procesu
gojenia w badaniu USG. Intensywna fizjoterapia i leki objawowe przyspieszają powrót do pełnej sprawności,
jednak nie wcześnie jak po 3-4 tygodniach.

Skręcenia III stopnia
obejmują całkowite rozerwanie więzadeł kompleksu kostki bocznej a często również więzozrostu piszczelów o
-strzałkowego. Wymagają dłuższego unieruchomienia w stabilizatorze (ew. gipsie podudziowym) na ok. 4 tygodnie. Wskazane jest odciążenie kończyny z niewielką stymulacją zakończeń receptorowych podeszwy dotykaniem do podłoża naciskiem równym 10-15 kilogramów. Konieczne monitorowanie procesu gojenia w badaniu USG. Fizjoterapia głownie odbudowująca propriorecepcję, objawowo przeciwzapalnie i przeciwbólowo, taping ochronny, itp. W przypadku sportowców przed podjęciem aktywności treningowej konieczne ultrasonograficzne potwierdzenie wygojenia uszkodzonych struktur więzadłowych.
Wskazana protekcja przy użyciu ortezy lub tapingu do 10 tygodni po urazie.
W przypadku nieskuteczności tego typu działań należy sięgnąć po działania chirurgiczne czyli np. rekonstrukcje uszkodzonych więzadeł