ForumMedyczne.edu.pl

Czy skuteczność szczepienia przeciwko śwince zmieniała się wraz z upływem czasu?
Waning immunity against mumps in vaccinated young adults, France 2013
Vygen S. i wsp.
Euro Surveill., 2016; 21 (10): pii=30 156

W 2013 roku we Francji w populacjach o dużym wskaźniku wyszczepialności szczepionką przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) zarejestrowano ogniska epidemiczne świnki. Z tego względu zalecono, aby w przypadku epidemii świnki osoby, którym drugą dawkę MMR podano ponad 10 lat temu, zaszczepić trzecią dawką tej szczepionki. W wieloośrodkowym badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono ryzyko zachorowania na świnkę w zależności od czasu, jaki upłynął od podania ostatniej dawki MMR. W okresie obserwacji odnotowano 13 ognisk epidemicznych świnki na uczelniach i w koszarach, w których liczba zachorowań mieściła się w zakresie 2–19. W badaniu uwzględniono potwierdzone przypadki świnki (objawy kliniczne + dodatni wynik badania laboratoryjnego) oraz przypadki prawdopodobne (objawy kliniczne, kontakt z chorym na świnkę). Grupę przypadków utworzyło 85 osób, które zachorowały na świnkę, a grupę kontrolną 321 zdrowych osób – studentów z tego samego roku lub żołnierzy zamieszkujących te same koszary co osoby z grupy przypadków. W grupie przypadków było więcej osób nieszczepionych MMR niż w grupie kontrolnej (18 vs 9%), ale odsetek zaszczepionych 2 dawkami MMR był podobny (59 vs 62%). Nikt nie otrzymał więcej niż 2 dawki MMR. Skuteczność rzeczywista 1 dawki MMR w zapobieganiu zachorowaniu na świnkę wyniosła 49%, a 2 dawek – 55%. W analizie uwzględniającej zaszczepionych 1 dawką MMR – 60 osób z grupy przypadków i 227 z grupy kontrolnej – średni czas od szczepienia do wystąpienia objawów lub kwalifikacji do badania w przypadku osób z grupy kontrolnej wyniósł odpowiednio 13 i 12 lat. Po uwzględnieniu czynników zakłócających stwierdzono, że ryzyko zachorowania na świnkę z każdym kolejnym rokiem od podania MMR zwiększało się o 7% – iloraz szans (OR): 1,07 (95% CI: 1,01–1,14). Natomiast w analizie uwzględniającej zaszczepionych 2 dawkami MMR – 46 osób z grupy przypadków i 172 z grupy kontrolnej – średni czas od szczepienia do wystąpienia objawów lub kwalifikacji do badania wyniósł odpowiednio 12 i 11 lat. Obliczono, że z każdym rokiem od podania drugiej dawki szczepionki ryzyko zachorowania na świnkę zwiększało się o 10% – OR: 1,10 (95% CI: 1,02–1,19). Jeżeli od podania drugiej dawki MMR upłynęło 10 lat, ryzyko zachorowania zwiększało się o 162% – OR: 2,62 (95% CI: 1,9–5,8).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że skuteczność rzeczywista MMR w zapobieganiu zachorowaniom na świnkę zmniejsza się wraz z upływem czasu od szczepienia, co uzasadnia podanie trzeciej dawki MMR w przypadku wybuchu epidemii świnki.