Stwardnienie rozsiane leczenie

Choroby obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego, Depresje i nerwice.
admin. med.

Stwardnienie rozsiane leczenie

Post autor: admin. med. »

Stwardnienie rozsiane - leczenie. Sposoby leczenia stwardnienia rozsianego
Autor: Anna Ławniczak

Leczenie stwardnienia rozsianego zależy od postaci choroby i stanu chorego. Podaje się leki modyfikujące przebieg choroby, zmniejszające ataki oraz łagodzące objawy stwardnienia rozsianego powodowane przez zniszczenia w układzie nerwowym. W leczeniu SM stosuje się również rehabilitację, fizjoterapię i psychoterapię.

Leczenie stwardnienie rozsianego. W chorobie stosuje się bardzo silne leki. Stwardnienie rozsiane trzeba leczyć przede wszystkim farmakologicznie. Leki na SM dobiera lekarz prowadzący na podstawie wywiadu, badań i oceny stanu chorego, a także postaci choroby.
Leczenie rzutu stwardnienia rozsianego

Terapia w przypadku ataku SM, kiedy to komórki układu immunologicznego przedzierają się z krwi do mózgu oraz rdzenia kręgowego i niszczą osłonki mielinowe włókien nerwowych, polega na podawaniu glikokortykosteroidów (potocznie zwanych sterydami). Sterydy poprawiają stan chorego. Hamują bowiem reakcję zapalną i nadmierną reakcję układu odpornościowego. Przerywają więc proces niszczenia osłonek mielinowych włókien nerwowych. Takie leczenie stwardnienia rozsianego musi być jednak prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza, bo kortykosteroidy dają wiele działań niepożądanych. Powodują huśtawkę nastrojów, tycie i zmiany rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, która gromadzi się na twarzy (nalana twarz) i karku (byczy kark). Sterydy podwyższają poziom cukru we krwi oraz zwiększają apetyt. Kiedy podczas leczenia stwardnienia rozsianego zażywa się sterydy trzeba świadomie powściągać apetyt, całkowicie zrezygnować z jedzenia słodyczy - to pomoże, choć częściowo - zmniejszyć działania niepożądane leków.
Stwardnienie rozsiane leczenie: leki immunomodulujące

W leczeniu SM stosuje się preparaty, które wpływają na przebieg choroby, zmniejszając ilość rzutów SM i ich nasilenie, hamując nadmierne reakcje układu odpornościowego oraz reakcje zapalne i ograniczając liczbę ognisk choroby.

interferon beta hamuje reakcje zapalne, zdolność przemieszczania się limfocytów i ogranicza ilość rzutów choroby. Podaje się go chorym z rzutowo-remisyjna postacią SM, a niektóre preparaty także ludziom z postacią wtórnie postępującą
octan glatirameru hamuje reakcje autoimmunologiczne, ogranicza i ilość rzutów i ognisk choroby. Stosowany w postaci rzutowo-remisyjnej.
mitoksantron ogranicza liczbę rzutów u chorych z postacią wtórnie postępującą. Musi być stosowany bardzo rozważnie, bo może uszkodzić serce.
natalizumab - najnowocześniejszy lek w leczeniu stwardnienia rozsianego, który uniemożliwia limfocytom autoreaktywnym przekroczenie bariery krew mózg, tym samym nie dopuszcza do autoagresji i niszczenia włókien nerwowych. Zauważono także, że hamuje progresję objawów SM. Stosowany w ciężkich przypadkach postaci rzutowo-remisyjnej oraz w postaci pierwotnie postępującej (najcięższej postaci SM).

Leczenie objawów SM

Cały czas w terapii stwardnienia rozsianego stosuje się farmaceutyki, które łagodzą, objawy choroby, najczęściej spastyczność (nadmierne napięcie mięśni), drżenie, ból, zaburzenia nastroju (depresja), przewlekłe zmęczenie, zaburzenia dolnych dróg moczowych oraz zaburzenia seksualne. Poza leczeniem farmakologicznym stosuje się także w leczeniu stwardnienia rozsianego fizjoterapie i psychoterapię.
Stwardnienie rozsiane leczenie: leki immunosupresyjne

Tego rodzaju cytostatyczne preparaty, czyli działające toksycznie na komórki, podaje się w ostateczności - kiedy stan osoby chorującej na stwardnienie rozsiane gwałtownie się pogarsza, a inne farmaceutyki nie mogą tego zatrzymać. Leki immunosupresyjne hamują reakcje układu odpornościowego wyciszając tym samym jego działanie autoagresywne. Leczenie stwardnienia rozsianego lekami immunosupresyjnymi traktuje się jako terapię ratunkową.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post