Szczepienie dTpa a zachorowanie na krztusiec

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Szczepienie dTpa a zachorowanie na krztusiec

Post autor: Asystentka »

Czy szczepienie dTpa zapobiegało zachorowaniom na krztusiec u nastolatków?


Opracowały: lek. Iwona Rywczak, mgr Małgorzata Ściubisz

Celem wprowadzenia w Stanach Zjednoczonych powszechnych szczepień przypominających nastolatków przeciwko krztuścowi preparatem o zmniejszonej dawce toksoidu błonicy i bezkomórkowych komponentów krztuśca (dTpa) była kontrola zachorowań na krztusiec w tej grupie wiekowej. U nastolatków rzadko obserwuje się powikłania krztuśca, jednak są oni ważnym źródłem zakażenia dla niemowląt, u których ryzyko ciężkiego przebiegu tej choroby jest największe.

W badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono skuteczność rzeczywistą (efektywność) dTpa w zapobieganiu krztuścowi u nastolatków uczęszczających do 2 szkół (szkoła A i szkoła B) objętych ogniskiem epidemicznym krztuśca. W badaniu uwzględniono zachorowania odnotowane od sierpnia do listopada 2011 roku – zarówno te potwierdzone laboratoryjnie, jak i prawdopodobne o przebiegu typowym dla krztuśca. Skuteczność rzeczywistą dTpa obliczono na podstawie odsetka osób, które zachorowały po ekspozycji na krztusiec w środowisku szkolnym (attack rate).

Do badania zakwalifikowano 314 uczniów z obu szkół, wśród których odnotowano 29 zachorowań. W grupie uczniów ze szkoły A szczepionkę dTpa otrzymało 65% osób, a w szkole B – 49% (różnica ta nie była statystycznie istotna). Zgodnie z obliczeniami, wśród uczniów szczepionych i nieszczepionych dTpa narażonych na kontakt z krztuścem w szkole A zachorowało odpowiednio 6,5 i 21,9% uczniów, a w szkole B odpowiednio: 3,7 i 10,5%. Ogólną skuteczność dTpa oszacowano na 68,5% (95% CI: 37,7–86,2) – dla szkoły A wyniosła ona 70,4% (95% CI: 17,5–89,4), a dla szkoły B 65,2% (95% CI: -19,2–89,9). Wśród zachorowań, które odnotowano u zaszczepionych nastolatków, większość (80%) wystąpiło w ciągu 36 miesięcy od początku epidemii. Skuteczność rzeczywista dTpa u osób zaszczepionych do 2 lat od początku epidemii była jednak podobna do skuteczności obliczonej u osób, które otrzymały dTpa ponad 2 lata przed pojawieniem się ogniska epidemicznego (68,5 vs 71,5%).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepionka dTpa była umiarkowanie skuteczna w zapobieganiu zachorowaniom na krztusiec u nastolatków narażonych na kontakt z chorobą w środowisku szkolnym. Wskaźnik wyszczepialności sięgający maksymalnie 65% nie był wystarczająco duży, co wraz z umiarkowaną skutecznością szczepionki mogło się przyczynić do pojawienia się ogniska epidemicznego krztuśca. Nie stwierdzono, aby efektywność dTpa zmniejszała się wraz z upływem czasu od podania szczepionki.źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post