ForumMedyczne.edu.pl

Co to jest różyczka?
Różyczka jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez wirus różyczki, który charakteryzuje się wysoką zakaźnością.
Źródłem zakażenia jest wyłącznie chory na różyczkę człowiek. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową, a w przypadku zakażeń wrodzonych przez łożysko. Najwięcej zachorowań notuje się późną zimą i wczesną wiosną.

Okres wylęgania choroby wynosi 14 do 21 dni.

U dzieci choroba najczęściej przebiega łagodnie, a u około 25% do 50% zakażenie jest bezobjawowe. Cięższy przebieg choroby zdarza się u dorosłych, a istotny problem stanowią zakażenia wirusem różyczki w czasie życia płodowego. U kobiet ciężarnych, wrażliwych na zakażenie (nieuodpornionych) wirus może zakazić płód, prowadząc do jego obumarcia lub do jego licznych wad rozwojowych.

Wirusy są wydzielane przez zakażone osoby w czasie od 7 dni przed do 14 dni po wystąpieniu wysypki. U dzieci z wadami wrodzonymi, spowodowanymi zakażeniem wirusem różyczki, wirus może być obecny w moczu do 1 roku życia, a w rzadkich przypadkach do kilku lat.
Jakie rodzaje szczepionek przeciwko różyczce są dostępne w Polsce?
Obecnie wszystkie szczepionki przeciwko różyczce (z wyjątkiem kilku produkowanych w Japonii, ale w Polsce niedostępnych) zawierają żywy, atenuowany szczep wirusa nazywany Wistar RA 27/3. Szczep ten wybrano do produkcji szczepionek z uwagi na niską odczynowość oraz wzbudzanie odporności na naturalne zakażenia u zaszczepionych osób.
W Polsce od czasu wprowadzenia do kalendarza szczepień szczepionki skojarzonej (MMR), zawierającej atenuowane szczepy wirusa odry, świnki i różyczki, nie jest dostępna szczepionka jednoskładnikowa przeciwko różyczce.

Szczepionki przeciwko różyczce w Programie Szczepień Ochronnych
W Polsce szczepienia przeciwko różyczce są obowiązkowe (finansowane z budżetu Ministra Zdrowia).

Wykonuje się je skojarzoną szczepionką MMR w schemacie szczepienia podstawowego:
- pierwotnego w 13-14 miesiącu życia,
- uzupełniającego w 10 roku życia.

Dodatkowo dziewczętom nieszczepionym w 10 roku życia podaje się obowiązkowo przypominającą szczepionkę MMR w 11 roku życia.
Jeżeli dziewczynki nie były szczepione w 10, ani w 11 roku życia podaje się im obowiązkowo przypominającą szczepionkę MMR w 12 roku życia.
Dzieci, które otrzymały dwie dawki skojarzonej szczepionki potrójnej przeciw odrze, śwince i różyczce w poprzednich latach życia, nie wymagają podawania trzeciej dawki tej szczepionki w 10, 11 lub 12 roku życia.

Szczepienia przeciw odrze, swince i różyczce są zalecane (niefinansowane z budżetu Ministra Zdrowia) osobom:
- nieszczepionym przeciwko odrze, śwince i różyczce w ramach szczepień obowiązkowych, należy im podać dwie dawki szczepionki w odstępie co najmniej 4 tygodni (u osób wcześniej szczepionych przeciw odrze lub różyczce szczepionkami monowalentnymi należy traktować jako szczepienie przypominające),
- młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie) w celu zapobiegania różyczce wrodzonej szczególnie nieszczepionym w 13 roku życia lub, jeżeli od szczepienia podstawowego w 13 roku życia minęło więcej niż 10 lat.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, należy ją podać nie wcześniej niż po upływie 4 tygodni od wyzdrowienia. Przeciwwskazaniem nie jest także podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę, szczepionkę należy podać nie wcześniej niż po upływie 4 tygodni od wyzdrowienia.
Nie zaleca się zachodzenia w ciążę w ciągu 4 tygodni od podania szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce, pomimo że zajście w ciążę w okresie 3 miesięcy od jej podania nie zwiększa ryzyka wad wrodzonych u płodu.


Czy szczepionka przeciwko różyczce może być podawana równocześnie z innymi szczepionkami?
Może, ale wówczas każdą szczepionkę należy podawać w inne miejsce (np. w prawe i w lewe ramię). Dla każdej szczepionki należy stosować oddzielną strzykawkę.