Racjonalna antybiotykoterapia ostrego zapalenia oskrzeli bez powikłań w lecznictwie ambulatoryjnym

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
Asystentka

Racjonalna antybiotykoterapia ostrego zapalenia oskrzeli bez powikłań w lecznictwie ambulatoryjnym

Post autor: Asystentka »

Podsumowanie stanowiska ACP i CDC 2016.
Opracowanie: dr n. med. Filip Mejza
Na podstawie: Appropriate antibiotic use for acute respiratory tract infection in adults: advice for high-value care from the American College of Physicians and the Centers for Disease Control and Prevention, Annals of Internal Medicine, 2016; 164: 425–443
Racjonalna antybiotykoterapia ostrego zapalenia oskrzeli bez powikłań w lecznictwie ambulatoryjnym. Podsumowanie stanowiska ACP i CDC 2016.
Fot. Istockphoto.com

Zespół ekspertów American College of Physicians (ACP) i Centers for Disease Control and Prevention (CDC) opracował stanowisko dotyczące stosowania antybiotyków w ostrych zakażeniach dróg oddechowych – tj. w ostrym zapaleniu oskrzeli, gardła, nosa i zatok przynosowych oraz w chorobie przeziębieniowej, czyli w ostrym wirusowym zakażeniu górnych dróg oddechowych – u osób bez przewlekłej choroby płuc i bez zaburzeń odporności, zgłaszających się do placówek opieki ambulatoryjnej.

Powszechne stosowanie antybiotyków jest przyczyną narastania oporności na leki drobnoustrojów patogennych. Według danych CDC w Stanach Zjednoczonych w około połowie przypadków ambulatoryjne leczenie antybiotykami było niepotrzebne. Ponadto stosowanie antybiotyków wiąże się ze skutkami ubocznymi, występującymi z częstością 5–25%. Najczęściej są to: osutka i dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (zwłaszcza biegunka), natomiast poważne skutki niepożądane (np. zakażenie Clostridium difficile, reakcja anafilaktyczna, zespół Stevensa i Johnsona) występują z częstością około 1 na 1000 leczonych antybiotykiem.

Przedstawiane stanowisko ACP i CDC zostało opracowane na podstawie aktualnych wytycznych oraz przeglądu piśmiennictwa (publikacje do września 2015 r.). Sformułowane zalecenia są przeznaczone dla wszystkich lekarzy zajmujących się pacjentami z zakażeniami dróg oddechowych w warunkach ambulatoryjnych.
Ostre zapalenie oskrzeli bez powikłań

Chorobę zdefiniowano jako samoograniczający się stan zapalny dużych oskrzeli z kaszlem wilgotnym lub suchym, utrzymującym się do 6 tygodni. Zapalenie oskrzeli to najczęstsze zakażenie dróg oddechowych, w którym lekarze niepotrzebnie stosują antybiotyki. Ostre zapalenie oskrzeli w >90% przypadków jest spowodowane przez wirusy: rynowirusy, adenowirusy, wirus grypy, wirus paragrypy, koronawirusy i inne. Może też być wywołane przez bakterie: Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae oraz rzadziej przez Bordetella pertussis. Obecność ropnej plwociny i jej barwa (np. zielona) nie pozwalają wiarygodnie odróżnić zakażenia bakteryjnego od wirusowego. Podstawowe znaczenie dla właściwego postępowania ma wykluczenie zapalenia płuc; jest ono mało prawdopodobne u chorych, którzy nie spełniają żadnego z poniższych kryteriów: 1) tachykardia (>100/min), 2) częstość oddechów >24/min, 3) gorączka (temperatura ciała >38ºC) i 4) nieprawidłowe zjawiska w badaniu klatki piersiowej (rzężenia, egofonia [kozi bek]) i wzmożone drżenie głosowe. U chorych bez objawów wskazujących na zapalenie płuc wykonywanie dodatkowych badań diagnostycznych w kierunku zakażenia bakteryjnego nie jest wskazane. Nie jest również wskazane stosowanie antybiotykoterapii. Może być natomiast pomocne stosowanie leków objawowych – przeciwkaszlowych albo wykrztuśnych oraz leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji (difenhydramina) i zmniejszających obrzęk błony śluzowej. Stosowanie β2-mimetyków u chorych bez astmy lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) nie przynosi korzyści.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post