Czy podstawowy schemat szczepienia przeciwko błonicy, tężcow

Choroby dziecięce, opieka nad dzieckiem oraz rozwój.
Asystentka

Czy podstawowy schemat szczepienia przeciwko błonicy, tężcow

Post autor: Asystentka »

Czy podstawowy schemat szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi można uznać za zakończony?

dr hab. n. med. Ernest Kuchar
Klinika Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Jak ustalić kalendarz szczepień przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi u dziecka z dużym opóźnieniem w realizacji PSO? Pacjent ma obecnie 15 lat i 3 miesiące. Pierwszą dawkę DTP otrzymał w wieku 2 miesięcy, drugą w wieku 4,5 miesiąca, a trzecią w wieku 10 miesięcy. Nie podano czwartej dawki szczepienia podstawowego. Kolejne szczepienie wykonano dopiero 2 tygodnie temu preparatem dTpa-R. Czy podstawowy schemat szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi można uznać za zakończony? Czy kolejne szczepienie wykonać w 19. roku życia czy najwcześniej 5 lat po szczepieniu dTpa-R?

Podsumowując, dziecko ukończyło 15 lat. Jak dotąd otrzymało 4 dawki szczepionki przeciwko tężcowi i błonicy, w tym 3 dawki w wieku niemowlęcym i 1 niedawno, w wieku 15 lat. Do zakończenia schematu podstawowego wystarczy podać 4 dawki. Jeżeli czwartą dawkę szczepionki podano po ukończeniu 4. roku życia, jak u opisanego pacjenta, to zgodnie z zaleceniami (np. American Academy of Pediatrics, Advisory Committee on Immunization Practices [ACIP]) szybkie szczepienie piątą, przypominającą dawką szczepionki, które planowo należy wykonać w 6.–7. roku życia, nie jest konieczne. Według aktualnego PSO szczepionkę przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi ze zmniejszoną dawką toksoidu błonicy i bezkomórkowych komponentów krztuśca (dTpa) podaje się w 14. roku życia i można uznać, że z pewnym opóźnieniem je wykonano. Jak wspomniałem, łącznie 4 dawki szczepionki wystarczą do uodpornienia przeciwko tężcowi i błonicy. Dalej najprościej postępować zgodnie z PSO. Podanie kolejnej dawki przypominającej szczepionki przeciwko błonicy i tężcowi (Td) lub – w razie konieczności – dTpa po 4 latach, w 19. roku życia, jest uzasadnione, gdyż zachowanie 5-letniego odstępu między dawkami przypominającymi nie jest konieczne. Według aktualnych zaleceń, odstęp od ostatniej dawki szczepionki zawierającej toksoid tężcowy nie ma istotnego znaczenia. Powszechnie znane zalecenie 5-letniego odstępu między kolejnymi dawkami szczepionki przeciwko tężcowi wynikało z obawy przed wystąpieniem silnych odczynów poszczepiennych, w tym reakcji typu choroba posurowicza. Zalecenia były ostrożne, ponieważ w czasie rejestracji w Stanach Zjednoczonych w 2005 roku nowych szczepionek dTpa nie dysponowano jeszcze dokładnymi informacjami na temat odczynów po szybkim ponownym podaniu szczepionki. W konsekwencji ACIP zalecał podawanie kolejnych dawek najwcześniej co 5 lat, z możliwością skrócenia odstępów do 2 lat w razie epidemii krztuśca. Późniejsza analiza nowych badań, w których szczepionkę dTpa podawano nastolatkom i dorosłym w odstępie krótszym niż 2 lata (od 28 dni do 2 lat) po szczepieniu Td, nie potwierdziła zwiększonego ryzyka miejscowych ani ogólnych odczynów poszczepiennych po podaniu dTpa, dlatego obecnie w przypadku zwiększonego ryzyka zachorowania na krztusiec, a także w realizacji tzw. strategii kokonu, nie ma potrzeby zachowywania konkretnego, minimalnego odstępu pomiędzy szczepionką zawierającą toksoid tężca i błonicy a dTpa. Sprzeczności w zaleceniach wynikają stąd, że CHPL szczepionek po prostu nie nadążają za wynikami badań. Pacjentowi opisanemu w pytaniu będzie można zatem podczas wizyty w 19. roku życia bezpiecznie podać Td lub, w razie konieczności, dTpa zgodnie z PSO.
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post