Diltiazem, w chorobie niedokrwiennej serca,nadciśnienia, w k

Leki, wskazania, działanie, skutki uboczne, interakcje leków.Leki zalecane do leczenia.Środki spożywcze bezglutenowe
admin. med.

Diltiazem, w chorobie niedokrwiennej serca,nadciśnienia, w k

Post autor: admin. med. »

Diltiazem, w chorobie niedokrwiennej serca,nadciśnienia, w kontroli szybkiej akcji komór w trzepotaniu i migotaniu przedsionków
Działanie:

Lek z grupy tzw. blokerów kanału wapniowego. Działa rozkurczająco na naczynia tętnicze, przede wszystkim na naczynia wieńcowe, trochę słabiej na tętniczki obwodowe (poprawia przepływ krwi przez nerki), obniżając ciśnienie tętnicze. Zmniejsza pracę serca, poprawia jej efektywność, zmniejsza zapotrzebowanie serca na tlen. Nieznacznie zwalnia akcję serca. Diltiazem posiada także działanie antyagregacyjne na płytki krwi, co działa ochronnie na naczynia wieńcowe i zapobiega powstawaniu w nich zakrzepów (zmniejsza przez to ryzyko zawału serca). Lek wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego. Maksymalne działanie wykazuje po 3 h po przyjęciu. Po podaniu tabletek o przedłużonym kontrolowanym uwalnianiu maksymalne stężenie we krwi osiąga po około 10 h. Lek jest metabolizowany w wątrobie, a wydalany - z kałem (60%) oraz z moczem (30%).
Wskazania:

Lek wskazany jest w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, także postaci naczynioskurczowej (tzw. anginy Prinzmetala). Lek stosowany jest również w terapii nadciśnienia tętniczego samodzielnie, a także w połączeniach z innymi preparatami. Diltiazem zaleca się także w przypadku zaburzeń rytmu, jak tachykardia nadkomorowa, a także w kontroli szybkiej akcji komór w trzepotaniu i migotaniu przedsionków.
Przeciwwskazania:

Lek przeciwwskazany jest u pacjentów z chorym węzłem zatokowym, w bloku serca II i III stopnia bez wszczepionego rozrusznika serca, w wolnej akcji serca (poniżej 50 uderzeń/min), w zespołach z dodatkową drogą przewodzenia (WPW, LGL), a także przy zbyt niskim ciśnieniu tętniczym (poniżej 90 mm Hg). Nie należy stosować diltiazemu w okresie ostrego zawału serca, w obrzęku płuc oraz w przypadku upośledzonej czynności wątroby i nerek. Nie zaleca się stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnej terapii lekami z grupy beta-blokerów.
Interakcje:

Preparat nasila działanie leków obniżających ciśnienie tętnicze oraz nitratów (np. nitrogliceryny). Powoduje wzrost stężenia digoksyny w surowicy krwi. Kwas acetylosalicylowy zmniejsza wchłanianie diltiazemu z przewodu pokarmowego.
Dawkowanie:

Najczęściej stosuje się 60-90 mg 3 razy na dobę, do dawki maksymalnej 480 mg. Postać retard to tabletki o przedłużonym uwalnianiu - 60, 90, 120, 180, 240 mg, stosuje się 90-240 mg 1-2 razy na dobę. Tabletek nie należy rozgryzać, powinno się je przyjmować przed posiłkiem.
Uwagi:

Lek należy stosować ostrożnie w połączeniu z beta-blokerami. Nie należy podawać kobietom w okresie ciąży i karmienia piersią.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post