Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
admin. med.

Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)

Post autor: admin. med. »

Izolowany ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) to jedna z częstszych wad wrodzonych u dorosłych
Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) to „dziura” łącząca obie komory serca, które powinny być oddzielone. Ubytek przegrody międzykomorowej powstaje w czasie rozwoju przegród serca u płodu na skutek oddziaływania różnych zewnętrznych szkodliwych czynników (infekcje, toksyny) jak i w efekcie wad genetycznych.

Ubytek przegrody międzykomorowej może być pojedynczy lub mnogi, może być różnie zlokalizowany i mieć wpływ na funkcję sąsiadujących struktur serca (zastawki). Ubytek przegrody międzykomorowej może być pojedynczym defektem, lub towarzyszyć innym wadom wrodzonym serca, jak i chorobom nabytym.

Ubytek przegrody międzykomorowej to dobrze poznana wada, jego istotność zależy od jego lokalizacji, wielkości przecieku krwi oraz współistniejących wad.

Mały ubytek przegrody międzykomorowej może być przez wiele lat (a nawet całe życie) bez- lub skąpoobjawowy. Ubytek przegrody międzykomorowej zwłaszcza typu mięśniowego może ulec samoistnemu zamknięciu. Duży ubytek przegrody międzykomorowej zwykle ujawnia się wcześnie w dzieciństwie.

Ubytek przegrody międzykomorowej może prowadzić do nawracających infekcji układu oddechowego, niewydolności serca (łatwe męczenie się, duszności, obrzęki), rozwoju arytmii (kołatania serca), skrzyżowanych powikłań zatorowych (udar). Ubytek przegrody międzykomorowej zwiększa ryzyko wystąpienia choroby dekompresyjnej u nurków.

Ubytek przegrody międzykomorowej z długotrwałym, nasilonym przeciekiem krwi prowadzi do rozwoju nadciśnienia płucnego. Zaawansowane nadciśnienie płucne z kolei prowadzi do odwrócenia kierunku przecieku na prawo-lewy (zespół Eisenmengera).

Ubytek przegrody międzykomorowej może powodować różne szmery w sercu oraz inne zmiany osłuchowe, tętnienia w okolicy serca, sinicę. Ubytek przegrody międzykomorowej może powodować pewne charakterystyczne zmiany w zapisie EKG i na zdjęciu RTG – dlatego stwierdzenie tych zmian może skłonić do wykonania ECHO serca.

Ubytek przegrody międzykomorowej rozpoznawany jest w badaniach obrazowych – echokardiografii przezklatkowej i przezprzełyłkowej. Ubytek przegrody międzykomorowej może także zostać rozpoznany w tomografii komputerowej czy rezonansie magnetycznym serca lub w czasie cewnikowania serca.

Jeśli zostanie stwierdzony ubytek przegrody międzykomorowej należy ocenić jego typ, wielkość, nasilenie przecieku między komorami serca, wpływ na inne struktury i ciśnienie w prawej komorze i tętnicy płucnej.

Ubytek przegrody międzykomorowej u części pacjentów wymaga tylko obserwacji, u innych leczenia farmakologicznego niewydolności serca czy zaburzeń rytmu. Ubytek przegrody międzykomorowej z nasilonym przeciekiem czy innymi współistniejącymi istotnymi wadami (bez ciężkiego, nieodwracalnego nadciśnienia płucnego) leczy się zabiegowo – operacja kardiochirurgiczna na otwartym sercu. Ubytek przegrody międzykomorowej w niektórych przypadkach może być także zamykany drogą przezskórną specjalną zapinką (zatyczka, okluder), ale jest to nadal kontrowersyjna metoda leczenia tej wady serca.


Piotr Bręborowicz, 2010-02-13
aktualizacja: 2010-11-27
źródło: kardioserwis.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post