Leczenie bólu krzyża: nowe dowody i leki
: 22 maja 2017, o 19:45
Istnieją różne możliwości farmakologicznego leczenia bólu pleców. Spośród nich paracetamol jest prawdopodobnie nieskuteczny, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) cechuje niewielka skuteczność, natomiast pewne korzyści przynoszą leki rozluźniające mięśnie szkieletowe (ból ostry) i duloksetyna (ból przewlekły).
W przeglądzie piśmiennictwa, przeprowadzonym na zlecenie American College of Physicians, przeanalizowano skuteczność różnych grup leków w leczeniu ostrego i przewlekłego bólu krzyża.
Autorzy przedstawili kryteria dla niewielkiej, średniej oraz dużej poprawy: w skali od 0 do 100 punktów – poprawa odpowiednio o 5–10, 10–20 i >20 punktów, a w skali oceniającej efekt w odchyleniach standardowych (standaryzowana średnia różnic, standardized mean difference – SMD), odpowiednio 0,2–0,5, 0,5–0,8 oraz >0,8 SMD.
U pacjentów z ostrym bólem pleców autorzy nie odnotowali jednoznacznej korzyści z regularnego przyjmowania paracetamolu (który jest obecnie zalecany jako lek pierwszego wyboru) i zaobserwowali niewielką korzyść ze stosowania NLPZ (średnia skuteczność wynosiła około 8 punktów w 100-stopniowej skali). Prawdopodobieństwo uzyskania znacznej poprawy w ostrym bólu było prawie dwukrotnie większe w przypadku stosowania leków rozluźniających mięśnie, w porównaniu z podawaniem placebo. Nie uzyskano przekonujących dowodów na korzyści ze stosowania pochodnych benzodiazepiny lub glikokortykosteroidów podawanych ogólnoustrojowo, a także danych dotyczących skuteczności leków przeciwdrgawkowych.
Analizując skuteczność różnych leków w leczeniu bólu o różnej intensywności u pacjentów z przewlekłym bólem pleców, autorzy nie znaleźli dowodów na skuteczność paracetamolu, a także wykazali brak skuteczności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. Skuteczność NLPZ u pacjentów z przewlekłym bólem pleców była umiarkowana (12 punktów w 100-punktowej skali).
Leki opioidowe stosowane w badaniach o krótkim okresie obserwacji u tych pacjentów wykazywały małą lub umiarkowaną skuteczność, podobne efekty obserwowano w przypadku tramadolu. Zgodnie z opisem korzystny efekt stosowania duloksetyny był mały.
Autorzy nie potwierdzili korzyści ze stosowania leków rozluźniających mięśnie, a także nie byli w stanie oszacować prawdopodobnej skuteczności stosowania gabapentyny i pregabaliny.
źródło: mp.pl
W przeglądzie piśmiennictwa, przeprowadzonym na zlecenie American College of Physicians, przeanalizowano skuteczność różnych grup leków w leczeniu ostrego i przewlekłego bólu krzyża.
Autorzy przedstawili kryteria dla niewielkiej, średniej oraz dużej poprawy: w skali od 0 do 100 punktów – poprawa odpowiednio o 5–10, 10–20 i >20 punktów, a w skali oceniającej efekt w odchyleniach standardowych (standaryzowana średnia różnic, standardized mean difference – SMD), odpowiednio 0,2–0,5, 0,5–0,8 oraz >0,8 SMD.
U pacjentów z ostrym bólem pleców autorzy nie odnotowali jednoznacznej korzyści z regularnego przyjmowania paracetamolu (który jest obecnie zalecany jako lek pierwszego wyboru) i zaobserwowali niewielką korzyść ze stosowania NLPZ (średnia skuteczność wynosiła około 8 punktów w 100-stopniowej skali). Prawdopodobieństwo uzyskania znacznej poprawy w ostrym bólu było prawie dwukrotnie większe w przypadku stosowania leków rozluźniających mięśnie, w porównaniu z podawaniem placebo. Nie uzyskano przekonujących dowodów na korzyści ze stosowania pochodnych benzodiazepiny lub glikokortykosteroidów podawanych ogólnoustrojowo, a także danych dotyczących skuteczności leków przeciwdrgawkowych.
Analizując skuteczność różnych leków w leczeniu bólu o różnej intensywności u pacjentów z przewlekłym bólem pleców, autorzy nie znaleźli dowodów na skuteczność paracetamolu, a także wykazali brak skuteczności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. Skuteczność NLPZ u pacjentów z przewlekłym bólem pleców była umiarkowana (12 punktów w 100-punktowej skali).
Leki opioidowe stosowane w badaniach o krótkim okresie obserwacji u tych pacjentów wykazywały małą lub umiarkowaną skuteczność, podobne efekty obserwowano w przypadku tramadolu. Zgodnie z opisem korzystny efekt stosowania duloksetyny był mały.
Autorzy nie potwierdzili korzyści ze stosowania leków rozluźniających mięśnie, a także nie byli w stanie oszacować prawdopodobnej skuteczności stosowania gabapentyny i pregabaliny.
źródło: mp.pl