ForumMedyczne.edu.pl

Witam, mam 20 lat, moj chlopak 24, jestesmy ze soba 4 lata.
Zaczne od tego ze ciagle sie kłócimy, nie dogadujemy sie. Wiem ze to jest spowodowane moimi klamstwami, bardzo go ranilam swoim zachowaniem, przestal mi ufac. Spotykalam sie z innymi chlopakami, do niczego nie doszlo ale go to bardzo bolalo,a ja w zywe oczy klamalam. Ja poprostu dobrze sie dogaduje z chlopakami, lepiej niz z kolezankami. Wszystko sie zmienilo kiedy pierwsze klamstwo wyszlo na jaw jakies 3 lata temu, spotykalam sie z Arturem kolega, bardzo dobrze sie z nim dogadywalam, a Kuba(moj chlopak)byl i jest o mnie bardzo zazdrosny i nie pozwalal mi sie z nim spotykac. A pozniej bylo milion takich sytuacji z mojej strony. Kuba wiele razy plakal przezemnie, wiem ze to byl cios prosto w serce. i zaczelo sie sprawdzanie telefonu, komputera, klotnie, czasem emocje byly tak duze ze przeszlo do rekoczynow z mojej i jego strony.Kuba mnie bardzo kocha, ale ta jego chorobliwa zazdrosc wytraca mnie z rownowagi, czesto robymy sobie na zlosc. Zmienilam sie i jestem z nim calkowice szczera we wszystkim, ale to i tak nie pomaga on nie moze zapomniec o przeszlosci, ciagle mi wypomina co kiedys bylo. Cos sie zmienilo w jego psychice czesto mowi ze nie potrafi o tym zapomniec, ze mi nie ufa.Jezeli chodzi o sex, to moge powiedziec ze prawie wogole go nie ma, a jezeli jest to raczej traktowany jest przedmiotowo, szybki numerek i tyle.Juz mam dosyc tych klotni my nie potrafimy sie dogadac, ten zwiazek jest zraniony, ale bardzo sie kochamy. Jestem juz zmeczona, co zrobic zeby zapomnial o przeszlosci? Nie chce go stracic, nie wiem co robic, mysle ze moze jakas terapia, ale sama nie wiem. Co moze nam pomoc ...
prosze o jakies rady

Witaj stancovita, wiesz parę lat temu mogę powiedzieć że również zraniłam swojego męża własnie kłamstwem związanym z innym mężczyzną. Z tym że ja byłam w związku małżeńskim i miałam dziecko. Jednak powiem Ci iz bardzo trudno jest żyć z kimś do kogo się nie ma zaufania , ale równocześnie osoba która jest pozbawia tego zaufania również cierpi. Ma wyrzuty sumienia bo się przecież zmieniła i nie chciała zranić ukochanej osoby. Czasem jednak krzywdzimy siebie nawzajem a potem tego żałujemy. Wiesz jeśli naprawdę się kochacie to owszem możecie spróbować to naprawić, ale to wymaga wiele czasu i wiele rozmów przed wami. Kuba jeśli naprawdę cię kocha musi dać Ci szansę na odbudowanie zaufania które Ty nadwyrężyłaś. Małymi kroczkami. Myślę również , że jeżeli jesteście oboje na to zdecydowani to jak najbardziej terapia dla par Wam pomoże, mi pomogła tz. Nam. Trzymam kciuki

Terapia jak najbardziej jest jakimś wyjściem.

Jest taka piosenka, która daje trochę do myślenia.
To piosenka o świętym Mikołaju.
Jest tam fajna nauka
" ................
Surowy dla siebie
Łagodny dla innych.
................"
Może warto skorzystać ?
To tak niezależnie od terapii.