Zapalenie przełyku – nie tylko refluksowe
: 10 maja 2016, o 11:29
Zapalenie przełyku – nie tylko refluksowe
09.05.2016
Przez ostatnie 20 lat częstość rozpoznawania eozynofilowego zapalenia przełyku (EZP) zwiększyła się 30-krotnie. Uważa się, że jest to obecnie najczęstsza przyczyna uwięźnięcia kęsa pokarmowego w przełyku u dorosłych. W najnowszym wydaniu „Interny Szczeklika” wyodrębniono osobny rozdział dotyczący tej choroby.
EZP umieszczano dotychczas wśród innych postaci nietolerancji pokarmowej, jako że jest to choroba o podłożu immunologicznym, wywołana przez alergeny pokarmowe i wziewne. U większości chorych współistnieją inne choroby alergiczne typu atopowego, a głównym objawem jest dysfagia. Obraz endoskopowy jest dość charakterystyczny (tzw. trachealizacja przełyku, czyli jego upodobnienie się do tchawicy), ale podstawą rozpoznania jest stwierdzenie eozynofilii w biopsji błony śluzowej.
Odróżnienie EZP od choroby refluksowej przełyku nie zawsze jest oczywiste, bo choroby te mogą się nakładać, ponadto część przypadków EZP – z nie do końca wyjaśnionych przyczyn – dobrze reaguje na inhibitory pompy protonowej (IPP). W leczeniu oprócz IPP stosuje się diety eliminacyjne (po identyfikacji uczulającego alergenu) i glikokortykosteroidy o działaniu miejscowym. Niekiedy konieczna jest kortykoterapia ogólna albo endoskopowe zabiegi poszerzania przełyku.
Więcej o EZP przeczytasz w rozdziale: Eozynofilowe zapalenie przełyku (EZP).
źródło:mp.pl
09.05.2016
Przez ostatnie 20 lat częstość rozpoznawania eozynofilowego zapalenia przełyku (EZP) zwiększyła się 30-krotnie. Uważa się, że jest to obecnie najczęstsza przyczyna uwięźnięcia kęsa pokarmowego w przełyku u dorosłych. W najnowszym wydaniu „Interny Szczeklika” wyodrębniono osobny rozdział dotyczący tej choroby.
EZP umieszczano dotychczas wśród innych postaci nietolerancji pokarmowej, jako że jest to choroba o podłożu immunologicznym, wywołana przez alergeny pokarmowe i wziewne. U większości chorych współistnieją inne choroby alergiczne typu atopowego, a głównym objawem jest dysfagia. Obraz endoskopowy jest dość charakterystyczny (tzw. trachealizacja przełyku, czyli jego upodobnienie się do tchawicy), ale podstawą rozpoznania jest stwierdzenie eozynofilii w biopsji błony śluzowej.
Odróżnienie EZP od choroby refluksowej przełyku nie zawsze jest oczywiste, bo choroby te mogą się nakładać, ponadto część przypadków EZP – z nie do końca wyjaśnionych przyczyn – dobrze reaguje na inhibitory pompy protonowej (IPP). W leczeniu oprócz IPP stosuje się diety eliminacyjne (po identyfikacji uczulającego alergenu) i glikokortykosteroidy o działaniu miejscowym. Niekiedy konieczna jest kortykoterapia ogólna albo endoskopowe zabiegi poszerzania przełyku.
Więcej o EZP przeczytasz w rozdziale: Eozynofilowe zapalenie przełyku (EZP).
źródło:mp.pl