W leczeniu cukrzycy typu 1 stosowanie analogów insuliny to standard

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

W leczeniu cukrzycy typu 1 stosowanie analogów insuliny to standard

Post autor: admin. med. »

Analog długo działający przed śniadaniem
lek. Dorota Godawska
Centrum Leczenia Cukrzycy "Insumed" Kraków

W leczeniu cukrzycy typu 1 stosowanie analogów insuliny to standard. Podawanie insuliny w schemacie baza–bolus (insuliny bazowej i wielokrotnych dawek insuliny szybko działającej do posiłków) w iniekcjach lub za pomocą osobistej pompy insulinowej pozwala na optymalną kontrolę glikemii.
Przyzwyczajenie czy tradycja?

W schemacie wielokrotnych wstrzyknięć insuliny zwykle insulinę bazową podaje się wieczorem przed snem. Takie podawanie insuliny o przedłużonym uwalnianiu (NPH) ma uzasadnienie. Maksymalna siła działania przypada na godziny wczesnoporanne, kiedy zaczyna się zwiększać zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Taki sposób podawania insuliny bazowej pozostał po wprowadzeniu długo działających analogów insuliny do leczenia cukrzycy. Jednak profil ich działania znacznie różni się od profilu działania insuliny ludzkiej NPH. Stosowanie na przykład insuliny glargine pozwoliło na uzyskanie stałego działania (bez wyraźnego szczytu) leku przez całą dobę, bez konieczności dodatkowych iniekcji w ciągu dnia.
Insulina bazowa rano?

Cechy insuliny glargine – czas działania powyżej 24 godzin, stałe stężenie leku we krwi, brak szczytu działania – pozwalają na większą elastyczność w doborze pory podawania insuliny bazowej w ciągu doby. W randomizowanym badaniu klinicznym wykazano, że podawanie insuliny glargine w odpowiednio dobranych dawkach gwarantuje podobną kontrolę glikemii (w profilu dobowym glikemii) i wyrównanie cukrzycy (mierzone wartością hemoglobiny glikowanej) niezależnie od pory podania iniekcji: przed śniadaniem, przed kolacją czy przed snem. Również całkowita liczba epizodów hipoglikemii była porównywalna we wszystkich grupach. Jedynie w grupie stosującej insulinę glargine przed śniadaniem uzyskano istotnie statystycznie mniejszą liczbę nocnych hipoglikemii (59,5%) w porównaniu z pozostałymi grupami: podającą insulinę przed kolacją (71,9%) i przed snem (77,5%, P = 0,005).
W badaniu przydzielono losowo 381 pacjentów chorych na cukrzycę typu 1 do trzech grup. W pierwszej grupie insulinę glargine podawano w przedziale godzinowym 06:00–09:00 (przed śniadaniem), w drugiej między godziną 18:00 a 20:00 (przed kolacją), w trzeciej grupie w godzinach 21:00–24:00 (przed snem). Dawkę insuliny ustalał pacjent indywidualnie, tak aby osiągnąć wartość glikemii na czczo 4,4–6,7 mmol/l. Do posiłków stosowano analog insuliny lispro.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post