ForumMedyczne.edu.pl

Wybór szkieł do okularów zależy od wady wzroku pacjenta i przeznaczenia zamawianych okularów. Szkła okularowe różnią się między sobą rodzajem materiału z jakiego są wykonane oraz przeznaczeniem, a w związku z tym – również wyglądem.
Soczewki mineralne, organiczne, czy poliwęglanowe?

Ze względu na rodzaj materiału użytego do produkcji soczewek wyróżnia się soczewki mineralne, soczewki organiczne, soczewki o wyższym współczynniku załamania oraz soczewki poliwęglanowe.

Soczewki mineralne to tradycyjne, szklane soczewki, soczewki organiczne mają bardzo dobre własności optyczne, są lekkie i bardzo wytrzymałe, soczewki o wyższym współczynniku załamania to również soczewki organiczne, ale o 40% cieńsze od standardowych, a soczewki poliwęglanowe wykazują bardzo dużą twardości i wytrzymałość mechaniczną.
Ile ognisk, tyle zastosowań

Ze względu na różnice budowy wyróżnia się soczewki jednoogniskowe – przeznaczone do korygowania wady wzroku przy aktywności jednego typu, np. mogą to być okulary tylko do czytania oraz soczewki wieloogniskowe. Soczewka jednoogniskowa stosowana jest głównie do korygowania tzw. starczowzroczności, czyli nadwzroczności pojawiającej się po 40. roku życia. Soczewki dwuogniskowe podzielone są na dwa segmenty: górna część tych soczewek przeznaczona jest do dali, natomiast dolna do bliży. Można więc je stosować bez konieczności zmiany okularów do czytania. Soczewki trzyogniskowe natomiast składają się z trzech segmentów: górnego do dali, środkowego do pracy przy komputerze (odległość pośrednia) i dolnego do bliży.
Soczewki progresywne – nowoczesna alternatywa

Odmianą soczewek trzyogniskowych są popularne ostatnimi czasy soczewki progresywne – są to soczewki z tzw. płynną ogniskową. Są nowoczesną alternatywą do soczewek dwuogniskowych (trzyogniskowych) – spełniają podobne zadanie, ale posiadają możliwość korekcji odległości pośrednich i są estetyczniejsze – nie ma wyróżnionych segmentów o różnych ogniskowych. Soczewki takie wyglądają jak soczewki jednoogniskowe. Stosuje się je także głównie przy presbyopii (starczowzroczności).
Dokładniejsze i lżejsze – soczewki multigresywne

Na rynku dostępne są również tzw. soczewki multigresywne – unowocześnione soczewki progresywne. Zasada działania jest identyczna, przy czym w odróżnieniu od soczewek progresywnych, gdzie wykorzystywano jedynie płaszczyznę zewnętrzną soczewki, w soczewkach multigresywnych krzywiznę soczewki tworzą obie jej płaszczyzny. Soczewki tego typu są dzięki temu dokładniejsze i dodatkowo o około 20% lżejsze. Stosuje się je także przy starczowzroczności. Warto jednak podkreślić, iż pomimo znaczącej funkcjonalności i wygody soczewek progresywnych nie są one powszechnie stosowane ze względu na bardzo wysoką cenę.
Soczewki asferyczne i fotochromowe – dodatkowe udogodnienia

Soczewki asferyczne, w przeciwieństwie do tradycyjnych soczewek, pozwalają na wyeliminowanie efektu optycznego zniekształcenia oczu i części twarzy oraz poszerzenie pola widzenia poprzez jednakową moc optyczną w każdym punkcie soczewki. Są również znacznie lżejsze i cieńsze. Soczewki fotochromowe zabarwiają się pod wpływem słońca i przypominają nieco okulary przeciwsłoneczne. Brak światła słonecznego powoduje, że soczewki te pozostają przejrzyste, a w przypadku zredukowanego nasłonecznienia (np. przez szybę samochodu) zabarwiają się częściowo.
Dobieranie okularów - o czym należy pamiętać?

Wybór soczewek i oprawek ostatecznie należy do pacjenta, oczywiście po konsultacji ze specjalistą. Decydując się na zakup okularów należy jasno sprecyzować swoje oczekiwania i rodzaj aktywności. Okulary powinny być właściwie dobrane, spełniając dla pacjenta zarówno funkcję korygującą, estetyczną i zapewniającą komfort noszenia.

Warto pamiętać o kilku zasadach przy stosowaniu szkieł korygujących wadę wzroku. Wzrok powinien być badany przynajmniej raz w roku. Jeśli okulary korekcyjne powodują np. bóle i zawroty głowy, najprawdopodobniej są źle dobrane. Źle dobrane okulary mogą popsuć wzrok nieodwracalnie, wskazane jest więc jak najszybsze zwrócenie się do optyka. Nie należy nigdy nosić okularów kupionych przypadkowo – powinny one być dobrane specjalnie do oczu z uwzględnieniem ich rozstawu i wymaganej mocy korekcji. Okulary należy tez odpowiednio przechowywać i pielęgnować, aby długo spełniały swoja funkcję – nosić w etui, a do czyszczenia używać specjalnych płynów i ściereczek, jak i ciepłej wody i mydła. Brudne okulary rozpraszają światło powodując szybkie zmęczenie wzroku i w efekcie jego osłabianie.
W przypadku astygmatyzmu, korekcja wzroku może być nieco trudniejsza, niż w razie prostej wady wzroku.

Astygmatyzm jest jedną z najczęstszych wad wzroku. W warunkach prawidłowych, rogówka stanowi wycinek idealnej kuli. W przypadku, gdy gałka oczna ma różną wysokość od szerokości, kształt rogówki też się zmienia i jest bardziej elipsoidalny. W takim przypadku obraz rzutowany na siatkówkę nie będzie rzutowany równomiernie i w niektórych kierunkach będzie on rozmyty. Pacjent z astygmatyzmem będzie np. widział obraz nieostro w pewnych obszarach pola widzenia. Zazwyczaj astygmatyzm występuje u osób z innym rodzajem wady wzroku tj. nadwzrocznością lub krótkowzrocznością. Do korekcji astygmatyzmu używa się specjalnych szkieł korygujących lub soczewek kontaktowych, tzw. cylindrycznych.

Nieraz Pacjent może ulec wrażeniu, że zalecone dla niego okulary są zbyt mocne. Ma to najczęściej miejsce w razie korekcji astygmatyzmu. Czy należy się do tego przyzwyczaić czy też lepiej zmienić okulary? Na te pytania odpowiada nasz ekspert -- dr Anna Otto, okulista.