Wymaz z ucha

Leczeniem chorób ucha, nosa, krtani, gardła, narządów głowy i szyi.
admin. med.

Wymaz z ucha

Post autor: admin. med. »

Informacje ogólne
• Mikroflora ucha zewnętrznego zdrowego człowieka jest podobna do mikroflory skóry otaczającej ucho. Ucho środkowe i wewnętrzne są jałowe.
• Choroby ucha zewnętrznego odzwierciedlają zwykle zaburzenia przebiegające w otaczającej go skórze. Najczęściej są wywoływane przez Pseudomonas aeruginosa (“ucho pływaka”) i Staphylococcus aureus. Często dochodzi do nadkażenia grzybiczego Candida albicans.
• Choroby ucha środkowego i wewnętrznego mogą być następstwem innych uogólnionych zakażeń, lub też wynikiem miejscowego zakażenia wywołanego najczęściej przez:
o a. Streptococcus pneumoniae
o b. Haemophilus influezae (zarówno szczepy otoczkowe jak i bezotoczkowe)
o c. Streptococcus pyogenes
o d. pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae (głównie Escherichia coli i Klebsiella pneumoniae)
o e. Staphylococcus aureus
o f. Moraxella catarrhalis
o g. bakterie beztlenowe
Potwierdzenie etiologii zapalenia ucha środkowego wymaga badania bakteriologicznego aspiratu z ucha środkowego, co jest często trudne do wykonania. Drobnoustroje wywołujące stan zapalny ucha środkowego i wewnętrznego nie muszą być obecne w jamie nosowogardłowej i gardle.

Cel badania
Potwierdzenie lub wykluczenie obecności drobnoustrojów patogennych (chorobotwórczych) mogących stanowić czynnik etiologiczny zapaleń ucha.
Badanie obejmuje: posiew materiału klinicznego (wymazu z ucha), izolację i identyfikację czynnika/czynników etiologicznych wywołujących zakażenie oraz oznaczenie lekowrażliwości (antybiogram) zgodnie z rekomendacjami Krajowego Ośrodka Referencyjnego ds. Lekowrażliwości Drobnoustrojów.

Technika pobrania
• Pacjent w dniu badania nie powinien myć uszu.
• Materiał pobiera laryngolog posługując się jałowym wziernikiem - po uprzednim odkażeniu przewodu słuchowego zewnętrznego - przy pomocy jałowej wymazówki.
• Jałowym wacikiem (osobnym dla każdego ucha), zwilżonym jałową solą fizjologiczną należy pobrać treść zmian ropnych.
• W przypadku zakażenia ucha środkowego materiał pobieramy po samoistnej perforacji błony bębenkowej lub po jej nacięciu w celu terapeutycznym.
• Pobrany materiał należy zabezpieczyć przed dostępem tlenu i natychmiast przekazać do laboratorium mikrobiologicznego.
• W przypadku konieczności dłuższego transportu, pobrany materiał umieścić w podłożu transportowym zapewniającym przetrwanie organizmom tlenowym i beztlenowym.
• Wymazówka z materiałem musi być opisana (rodzaj materiału, imię i nazwisko pacjenta, data pobrania, godzina).
• Należy zwrócić uwagę na dokładne wypełnienie skierowania!

Transport
• Pobrany materiał należy dostarczyć do laboratorium mikrobiologicznego w możliwie jak najkrótszym czasie.
• Jeśli czas przekazania do laboratorium wynosi ≥3 h i materiał pobrano na podłoże transportowe, transport do laboratorium nie może przekroczyć 72 h od momentu pobrania.
• Podłoża transportowe nie wymagają szczególnych warunków temperaturowych: transport w temp. 8-20°C. Nie należy umieszczać w lodówce, ani zamrażać.

Badanie mikrobiologiczne
1. Preparat mikroskopowy
W laboratorium wykonuje się bezpośredni preparat mikroskopowy barwiony metodą Grama. Preparat ocenia się pod kątem występowania leukocytów i morfologii komórek bakteryjnych
UWAGA! Należy pamiętać, że przesłanie materiału na podłożu transportowym uniemożliwia wykonanie preparatu bezpośredniego!
1. 2. Posiew materiału
• W laboratorium mikrobiologicznym materiał z ucha wysiewany jest metoda redukcyjną na podłoża mikrobiologiczne i inkubowany w odpowiednich warunkach, w zależności od kierunku badania:
o Columbia agar z 5% krwią baranią
o Podłoże czekoladowe
o Podłoże agarowe McConkey
o Podłoże agarowe w kierunku organizmów beztlenowych
• Po 18-24 godzinach inkubacji, płytki wyjmuje się z cieplarki i dokonuje oceny uzyskanego wzrostu.
• W sytuacji, gdy brak jakiegokolwiek wzrostu kolonii bakteryjnych na podłożach agarowych, płytki umieszcza się ponownie w cieplarce w atmosferze O2 lub 5-10% CO2, temp. 35-37°C /na okres kolejnych 18-24 godzin, a po upływie tego czasu ponownie dokonuje oceny wzrostu.
• W każdym przypadku należy wykluczyć zanieczyszczenie, wyizolować, a następnie po uzyskaniu czystej, homogennej hodowli, należy dokonać identyfikacji drobnoustroju, określić wrażliwość czynnika etiologicznego na leki przeciwbakteryjne, wykryć mechanizmy oporności danego drobnoustroju na antybiotyki.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post