Mgr pielęgniarstwa Teresa Benbenek-Klupa
Kilka praktycznych wskazówek dotyczących postępowania w zależności od środka transportu, jakim diabetyk udaje się w podróż, z uwzględnieniem zmiany strefy czasowej.
Samochód, autobus, pociąg
• Leki stosowane co dzień powinny znajdować się w bagażu podręcznym, natomiast leki zapasowe w miejscu łatwo dostępnym.
• Nie wolno pozostawiać w bagażniku na wiele godzin insuliny, pasków testowych, sensorów CGM – działanie skrajnie wysokich i niskich temperatur źle wpływa na ich działanie.
• Glikemię należy monitorować co 2–3 godziny. Czas podróży, bezruch, zmęczenie, stres mają wpływ na zwiększenie glikemii i w związku z tym warto rozważyć użycie bazy o zwiększonym przepływie.
• Zmęczenie często maskuje objawy hipoglikemii, dlatego chory nie może polegać jedynie na subiektywnej ocenie samopoczucia.
• Podróżując samochodem jako kierowca, należy robić przerwy co 3 godziny.
• Jeżeli posiłki będą spożywane w sieciowych fast foodach, pacjent może wcześniej sprawdzić menu i obliczyć wartość posiłku (węglowodany, białka i tłuszcze), wartość kaloryczną potraw można znaleźć w Internecie.
• Bezruch i zmęczenie nie sprzyjają dobrym wartościom glikemii, chory musi uwzględnić te czynniki, obliczając dawkę insuliny także na posiłek.
• Korzystając z przydrożnych restauracji czy jedząc dania barowe w wagonie restauracyjnym, przy wyborze posiłku pacjent powinien się kierować zdrowym rozsądkiem (rodzaj i wielkość spożywanego posiłku).
• Należy pamiętać nie tylko o właściwym doborze wielkości dawki insuliny, ale także o odpowiednim rodzaju bolusa. Bezruch wymaga zastosowania bolusa złożonego.
• Jeżeli diabetyk podróżuje sam, powinien mieć przy sobie w widocznym miejscu identyfikator „mam cukrzycę” (opaska na nadgarstek).
Samolot
• Należy sprawdzić wytyczne producenta pompy, dotyczące zachowania na lotnisku.
• Z pompą insulinową można przejść przez bramki kontrolne, nie ma to wpływu na działanie pompy. Należy poinformować służbę naziemną lotniska o posiadanym urządzeniu.
• Niedopuszczalne jest odpięcie pompy i włożenie jej do pojemników, gdzie wszyscy pasażerowie wkładają buty, torby, torebki, pompa nie powinna być prześwietlana (skanowana).
• Wszystkie niezbędne do leczenia cukrzycy leki i akcesoria powinny znajdować się w bagażu podręcznym. Niska temperatura w ładowni samolotu oraz zgubienie bagażu mogą być przyczyną poważnych problemów.
• Podczas odprawy pacjent powinien mieć przy sobie informację od lekarza (w przypadku podróży zagranicznej w języku angielskim), że jest diabetykiem, a leki i akcesoria musi mieć przy sobie.
• Glukometr, saszetki lub tabletki glukozy zawsze powinny znajdować się w łatwo dostępnym miejscu – np. mała torebka na pasku.
• Na pokładzie samolotu korzystanie z pompy jest dozwolone.
Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych na pokładzie samolotu ciągle ulegają zmianom. Najnowsze modele pomp insulinowych, posiadają tzw. samolotowy tryb pracy. Osoby korzystające z glukometrów współpracujących z pompą oraz CGM, przed podróżą samolotem powinny sprawdzić poprzez kontakt z techniczną linią pomocy producenta pompy / glukometru jakie obowiązują w danym momencie zasady związane z korzystaniem z tych urządzeń podczas lotu samolotem.
• Podczas podróży trwających dłużej niż 3 godziny może się zwiększyć zapotrzebowanie na insulinę. Powodem jest bezruch, stres związany z podróżą i samym samolotem, rodzaj posiłków serwowanych podczas lotu. Należy rozważyć zastosowanie bazy o zwiększonym przepływie.
• Podczas lotu nie należy podawać bolusa posiłkowego z wyprzedzeniem! Turbulencje mogą spowodować, że posiłek podany będzie z opóźnieniem!
• Są doniesienia wskazujące na możliwość resorpcji powietrza do drenu zestawu infuzyjnego i zbiornika insuliny w wyniku zmian ciśnienia na pokładzie samolotu1,2. Opinie pacjentów często podróżujących samolotem nie potwierdzają uciążliwości występowania tego zjawiska.
• Drobne pęcherzyki powietrza w drenie zestawu infuzyjnego nie są zwykle przyczyną hiperglikemii. W 1 cm drenu zestawu infuzyjnego mieści się około 0,13 j. insuliny. Jeżeli dojdzie do pogorszenia glikemii, przyczyną jest stres, rodzaj posiłków, bezruch. Jeżeli w zbiorniku z insuliną lub drenie jest niepokojąco duża ilość pęcherzyków, po wylądowaniu należy je usunąć tak, jak podczas wymiany zestawu infuzyjnego.
• Przy zmianach ciśnienia kabinowego w trakcie startu i lądowania możliwa jest pewna dyskretna zmiana ilości insuliny podanej przez pompę, będąca pochodną ilości insuliny zawartej w zbiorniku. Wystarczającym środkiem zapobiegawczym jest niepełne wypełnianie zbiornika z insuliną, tak by zawierał on maksymalnie 150 j. tego hormonu3,7.
Z osobistą pompą insulinową w podróży
-
- Podobne tematy
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Ostatni post
-
-
Z osobistą pompą insulinową w podróży cz. II
autor: admin. med. » 29 wrz 2016, o 09:37 » w Co ciekawego w świecie służby zdrowia - 0 Odpowiedzi
- 1033 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
29 wrz 2016, o 09:37
-
-
-
Osobista pompa insulinowa
autor: Asystentka » 4 cze 2017, o 06:39 » w Internista. Lekarz chorób wewnętrznych. Schorzenia inne - 0 Odpowiedzi
- 1102 Odsłony
-
Ostatni post autor: Asystentka
4 cze 2017, o 06:39
-
-
-
Leczenie osobistą pompą insulinową
autor: Asystentka » 12 sty 2017, o 10:29 » w Wydawnictwa medyczne - 0 Odpowiedzi
- 878 Odsłony
-
Ostatni post autor: Asystentka
12 sty 2017, o 10:29
-
-
-
Cukrzyca w podróży
autor: Asystentka » 31 paź 2016, o 17:52 » w Co ciekawego w świecie służby zdrowia - 0 Odpowiedzi
- 994 Odsłony
-
Ostatni post autor: Asystentka
31 paź 2016, o 17:52
-
-
- 0 Odpowiedzi
- 1445 Odsłony
-
Ostatni post autor: sonia633
18 sty 2018, o 07:53