Zgodność wyników diagnostyki obrazowej przewodu pokarmowego

Różne informacje,czasem dziwne a czasem bardzo interesujące, o badaniach medycznych
Asystentka

Zgodność wyników diagnostyki obrazowej przewodu pokarmowego

Post autor: Asystentka »

Zgodność wyników diagnostyki obrazowej przewodu pokarmowego u płodu i noworodka
Skróty: MRI – tomografia rezonansu magnetycznego; USG – badanie ultrasonograficzne

Streszczenie

W ostatnim czasie stała się dostępna diagnostyka prenatalna wielu różnych nieprawidłowości i guzów przewodu pokarmowego. Obrazowanie płodu w badaniu ultrasonograficznym, a w wybranych przypadkach w tomografii rezonansu magnetycznego, jest źródłem cennych informacji dla położnika sprawującego opiekę nad kobietą w ciąży, specjalisty z zakresu perinatologii, neonatologa i pediatry opiekujących się dzieckiem po porodzie, chirurgów dziecięcych i specjalistów pediatrii zajmujących się korektą wady i leczeniem dziecka z rozpoznaną prenatalnie anomalią oraz oczywiście dla rodziców, którzy mogą się przygotować psychicznie i finansowo na wszelkie interwencje konieczne u dziecka po porodzie. Dzięki rozpoznaniu nieprawidłowości in utero można wykonać dodatkowe badania przesiewowe w kierunku innych wad towarzyszących, podjąć decyzję dotyczącą sposobu porodu oraz zapewnić odpowiednie warunki ułatwiające dziecku przyjście na świat. Diagnostyka prenatalna pozwala także na rozważenie przerwania ciąży. Poniższy artykuł stanowi szeroki przegląd wad przewodu pokarmowego płodu możliwych do rozpoznania prenatalnie oraz omówienie ich obrazu po urodzeniu.

Obecnie możliwe jest diagnozowanie prenatalne wielu różnych nieprawidłowości i guzów przewodu pokarmowego. Obrazowanie płodu w badaniu ultrasonograficznym (USG), a w wybranych przypadkach w tomografii rezonansu magnetycznego (magnetic resonance imaging – MRI), jest źródłem cennych informacji dla położnika sprawującego opiekę nad kobietą w ciąży, specjalisty z zakresu perinatologii, neonatologa i pediatry opiekujących się dzieckiem po porodzie, chirurgów dziecięcych i specjalistów pediatrii zajmujących się korektą wady i leczeniem dziecka z rozpoznaną prenatalnie anomalią oraz oczywiście dla rodziców, którzy mogą się przygotować psychicznie i finansowo na wszelkie interwencje konieczne u dziecka po porodzie. Dzięki rozpoznaniu nieprawidłowości in utero można wykonać dodatkowe badania przesiewowe w kierunku innych wad towarzyszących, podjąć decyzję dotyczącą sposobu porodu oraz zapewnić odpowiednie warunki ułatwiające dziecku przyjście na świat. Diagnostyka prenatalna pozwala także na rozważenie przerwania ciąży. Niniejszy artykuł stanowi szeroki przegląd wad przewodu pokarmowego płodu możliwych do rozpoznania prenatalnie oraz omówienie ich obrazu po urodzeniu.

Przewód pokarmowy płodu wykształca się i ulega rotacji w I trymestrze ciąży, a w następnym podejmuje funkcjonowanie. Smółka jest produkowana począwszy od 13. tygodnia ciąży z wydzieliny komórek gruczołowych wątroby i jelit, złuszczonego nabłonka jelitowego i płynu owodniowego. Z czasem smółka przesuwa się z jelita cienkiego do odbytnicy. W normalnych warunkach przełyk jest zapadnięty i niewidoczny w USG i MRI.1,2 Płyn można zaobserwować w świetle jelita cienkiego w USG najwcześniej w 13. tygodniu ciąży, a w większości przypadków dopiero około 20. tygodnia, jednak często pętle jelita są zapadnięte i hiperechogeniczne.1-3 Do 24. tygodnia ciąży w obwodowych częściach brzucha udaje się zobrazować hipoechogeniczną okrężnicę.1-3 Projekcje MRI pozwalają na rozróżnienie żołądka, jelita cienkiego i okrężnicy. Połknięty płyn owodniowy w żołądku, dwunastnicy i jelicie czczym jest jasny na obrazach T2-zależnych i ciemny na obrazach T1-zależnych (ryc. 1A). Sygnał z dalszych części jelita cienkiego różni się w zależności od wieku ciążowego.4 Smółka jest ciemna na obrazie T2-zależnym i jasna na obrazie T1-zależnym; może być widoczna w zstępnicy i odbytnicy do 20.–24. tygodnia ciąży z powodu wzrostu ciśnienia w odbycie, skutkującego czynnościowym zwężeniem jego kanału do 20. tygodnia ciąży (ryc. 1B).4 Prawidłowy odbyt płodu można uwidocznić w USG na przekrojach strzałkowym i podłużnym; najlepszy obraz uzyskuje się w 23.–24. tygodniu ciąży.5 Zwieracz odbytu u płodu ma wygląd okrągłego hipoechogenicznego pierścienia z hiperechogenicznym środkiem na przekroju poprzecznym i hipoechogenicznej walcowatej struktury z hiperechogenicznym środkiem na przekroju podłużnym (ryc. 1C).5 cd..mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post