ZŁAMANIE KOŚCI ŁÓDECZKOWATEJ

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

ZŁAMANIE KOŚCI ŁÓDECZKOWATEJ

Post autor: admin. med. »

W większości przypadków złamania kości są oczywiste. Miejsce złamania jest bolesne, obrzęknięte i zdeformowane. Zdarza się jednak, ze nie ma ewidentnych objawów złamania. Tak często dzieje się przy złamaniach kości łódeczkowatej, która jest położona w nadgarstku po stronie kciuka i ma kształt orzecha ziemnego (ryc.1).

Wiele osób ze złamaniem tej kości lekceważy uraz, ponieważ nadgarstek po urazie jest tylko nieznacznie bolesny i obrzęknięty. Niestety, słabe i nierówno rozłożone ukrwienie kości łódeczkowatej, przy nieodpowiednim leczeniu, powoduje często zaburzenia w gojeniu.

Złamania kości łódeczkowatej stanowią około 60% wszystkich złamań nadgarstka. Szczególnie często występują u mężczyzn w wieku 20-40 lat. Dzieci i starsi dorośli są mniej narażeni. Złamanie następuje przy upadku na zgięty grzbietowo i odchylony do boku nadgarstek (ryc.2).

Nie trudno wyobrazić sobie taki upadek w sporcie. Piłkarze, narciarze czy biegacze to tylko niektórzy zawodnicy narażeni na złamanie kości łódeczkowatej.

O miejscu złamania decyduje kąt zgięcia nadgarstka w czasie upadku. Jeśli zgięcie jest większe niż 90 stopni to łamie się kość łódeczkowata. Jeśli jednak kąt jest mniejszy od 90 to wtedy złamaniu najczęściej ulegają kości przedramienia.

Głównym objawem złamania kości łódeczkowatej jest ból. Nasila się on w czasie ruchu nadgarstkiem, w czasie chwytania oraz gdy uciśniemy w miejscu "tabakierki anatomicznej", czyli trójkątnej przestrzeni, ograniczonej ścięgnami biegnącymi do kciuka. Miejsce to jest łatwo zlokalizować, kiedy odchylamy dłoń do boku i mocno prostujemy kciuk (ryc.3). Dodatkowo w tym miejscu może pojawić się obrzęk i krwiak.

Każdy po upadku na nadgarstek powinien zgłosić się do lekarza tak szybko jak to tylko możliwe. Ważne jest dokładne zebranie wywiadu, zbadanie porównawcze obydwu nadgarstków oraz wykonanie zdjęć rentgenowskich. Jeśli fragmenty kości łódeczkowatej nie są przemieszczone (przylegają do siebie), to złamanie może nie być widoczne na zdjęciu wykonanym bezpośrednio po urazie. W takiej sytuacji wyjścia są dwa. Albo unieruchamiamy nadgarstek na dwa tygodnie i po tym czasie powtarzamy zdjęcia, albo wykonujemy dokładniejsze badania: rezonans magnetyczny, tomografie komputerowa lub scyntygrafię.

Sposób leczenia patologii jest uzależniony od miejsca złamania kości, stopnia przemieszczenia oraz uszkodzeń towarzyszących. Większość złamań kości łódeczkowatej leczy się unieruchomieniem gipsowym przez około sześć tygodni. Unieruchomienie musi być regularnie sprawdzane, czy jest dokładnie dopasowywane i czy zapobiega ruchom nadgarstka. Rehabilitacja po zdjęciu unieruchomienia pozwala na odzyskanie prawidłowego zakresu ruchu i siły.

Może się jednak zdarzyć, ze nawet natychmiastowe założenie unieruchomienia nie zagwarantuje prawidłowego wygojenia. Jeśli nie uzyskujemy zrostu, konieczny jest zabieg, w czasie którego, stabilizujemy złamanie i stymulujemy kość do zrostu. Podobnie postępujemy w przypadku pierwotnie przemieszczonego złamania, oraz w przypadku dodatkowych uszkodzeń. Dobre wyniki daje stabilizacja śrubą (ryc.4). Dodatkowe użycie technik stymulacji zrostu może przyśpieszyć zrost.

Złamania kości łódeczkowatej często leczy się bardzo długo. Opóźnienie postawienia prawidłowej diagnozy zwiększa ryzyko zaburzeń zrostu i późniejszych powikłań. Złamanie nieleczone może prowadzić do wystąpienia ciężkich zmian zwyrodnieniowych.

Objawy złamania kości łódeczkowatej:
- Ból i tkliwość nadgarstka po stronie kciuka
- Nasilanie bólu w czasie ruchu chwytania
- Obrzęk nad miejscem bolesnym
- Znaczny dyskomfort w czasie ucisku w rzucie "tabakierki anatomicznej"

źródło: carolina.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post