red. Maria Rogiewicz, rok wydania: 2015 r.,
Wydawca: Medycyna Praktyczna
Diagnoza onkologiczna jest momentem kryzysu dla osoby chorej i jej bliskich. U chorego pojawia się wiele nowych emocji i zachowań, które początkowo mogą być trudne do zrozumienia i zaakceptowania przez bliskie mu osoby i zespół diagnostyczno-leczący. Niekiedy sam chory nie jest w stanie zrozumieć tego, „co się z nim dzieje”. Chory i jego bliscy potrzebują wówczas pomocy i wsparcia, którego oczekują od towarzyszących im w chorobie i leczeniu pielęgniarek, lekarzy, psychologów i psychoonkologów.
To umiejętne, profesjonalne i empatyczne wsparcie jest szczególnie potrzebne w chorobie dziecka. Potrzebne jest zarówno samemu dziecku, jak i rodzicom oraz rodzeństwu.
Moim zamiarem było stworzenie książki traktującej o konkretnej pracy z pacjentem, począwszy od diagnozy, poprzez wszystkie etapy leczenia, remisję, do wyzdrowienia i dojście do etapu, kiedy choroba i leczenie stają się trudną przeszłością, lub – jeśli się nie powiedzie – do momentu zakończenia radykalnego leczenia przeciwnowotworowego i rozpoczęcia leczenia paliatywnego, kiedy mówimy o zbliżaniu się do kresu życia. Zależało mi, aby ta książka była pomocna lekarzom, pielęgniarkom, rodzinie, opiekunom w towarzyszeniu choremu dziecku na wszystkich etapach walki z chorobą.
Starałam się, aby uwzględniono różnice w rozwoju myślenia pacjenta, tworzenia się pojęć od konkretnych do abstrakcyjnych, a formę pomocy dzieciom i nastolatkom opracowano w zależności od przedziału wiekowego. Taki podział jest konieczny, aby pomoc była dostosowana do możliwości rozumienia słów, pojęć i sytuacji przez dziecko, a w efekcie – używania właściwych sformułowań przez osobę pomagającą i budowania relacji dostosowanych do etapu rozwoju dziecka.
„Praktycznym podręczniku psychoonkologii dzieci i nastolatków” staraliśmy się pokazać, jak ważne jest traktowanie chorego dziecka i jego rodziny oraz opiekunów jako nierozdzielnego systemu, który wymaga pomocy. W poszczególnych rozdziałach przedstawiono niezbędne informacje i praktyczne „podpowiedzi” pomocy psychologicznej/psychoonkologicznej.
Biorąc pod uwagę interdyscyplinarność psychoonkologii, do przedstawienia poszczególnych zagadnień zaprosiłam teoretyków i praktyków z zakresu medycyny, psychologii i psychoonkologii. Prosiłam Autorów, aby nie koncentrowali się na konkretnych receptach, ale na propozycjach ukierunkowania myślenia, zadawania pytań w pracy z chorym i jego rodziną.
Strona wydawcy: Medycyna Praktyczna
- psychoonkologia-dzieci_2015.jpg (36.37 KiB) Przejrzano 861 razy